بررسی اثر الگوی کشت گوجه فرنگی و گل جعفری بر تراکم و تنوع علف های هرز

به منظور بررسی اثرات دگرآسیبی گل جعفری ( Tagetes erecta ) بر ترکیب و تنوع علف های هرز گوجه فرنگی ( Solanum lycopersicum )، آزمایشی به صورت کرت های خردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1390-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا در آمد. تیمارهای مورد بررسی شامل سه رقم گوجه فرنگی (جینا، فلات و استرین هایتک ترک) و پنج الگوی کشت (تک کشتی گوجه فرنگی و کشت مخلوط ردیفی گوجه فرنگی-گل جعفری خارجی با نسبت های (1:1، 1:2، 1:3 و 1:4) بود. نتایج نشان داد که در نمونه برداری اول، بیشترین تراکم علف های هرز در واحد سطح در تک کشتی گوجه فرنگی به تعداد 78/96 بوته در متر مربع مشاهده شد. کشت مخلوط گوجه فرنگی و گل جعفری با نسبت 1:3 دارای کمترین تراکم علف هرز به تعداد 37/62 بوته در متر مربع بود. در نمونه برداری دوم، کمترین تراکم علف های هرز در کشت مخلوط گوجه فرنگی و گل جعفری با نسبت 1:3 مشاهده شد. وزن خشک کل علف های هرز در نمونه برداری اول کمتر از نمونه برداری دوم بود و در هر دو مرحله نمونه برداری، بیشترین وزن خشک کل علف های هرز در الگوی مخلوط با نسبت 1:3 مشاهده شد. با تغییر نوع الگوی کاشت، شاخص های تنوع شانون، مارگالوف و سیمپسون علف های هرز تغییر یافت. کمترین مقادیر شاخص های مورد بررسی در الگوی کشت مخلوط گوجه فرنگی و گل جعفری با نسبت 1:1 مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

تک کشتی ، دگر آسیبی ، شاخص های تنوع ، علف های هرز ، کشت مخلوط