یک پروتئین نوترکیب چند اپی توپی به منظور تولید واکسن بر علیه ویروس آنفولانزا با استفاده از روش های بیوانفورماتیک

آنفلوانزا یک بیماری حاد تنفسی است که توسط ویروس هایی به همین نام بوجود می آید و یک بیماری شدیداً واگیردار است. بدلیل تهدید بالا ی ویروسها ی H1N1 و H5N1 ، بشر وادار به پیشرفت در تهیه واکسن بر علیه این ویروس شده است. در پی تحقیقات متعدد، پروتئین های متفاوتی از ویرو س ب ه همرا ه ادجوانتهای مختلف به عنوان واکسن مورد استفاده قرار گرفته اند. پروتئین M2 به فراوانی در سطح ویروسهای آنفولانزای آلوده کنند ه سلوله ا یاف ت میشو د. دمین خارج سلولی M2e ،M2 نام دارد که شامل 42 اسیدآمینه است که در طول تکامل بسیار حفاظت شده است. از طرفی، پروتئین شوک حرارت ی(HSPs) از جمله پروتئین هایی است که در یوکاریوت و پروکاریوت ها در طول تکامل حفاظت شده و دارای خاصیت ایمنی زایی با لا و عملکر د ادجوانت ی اس ت. ب ه علاوه نشان داده شده که افزایش تراکم اپی توپ M2e از فاکتورهای مهم درالقای تشدی د پاس خ ها ی ایمن ی اس ت. از آنجای ی ک ه M2e ب ه تنهای ی دارای پتانسیل و ایمنی زایی پایینی است ما مجبور شدیم که ایمنی زایی را تقویت کنیم. به نظر میرسد این کار با افزایش تراک م M2e و بکارگیر ی حام ل مناس ب مانند HSP70 ممکن باشد. در این پروژه ما با استفاده از روش بیوانفورماتیک یک پروتئین چند اپی توپی نوترکیب را طراحی کردیم که شامل 3 توالی پشت س ر ه م از M2e ب ه همرا ه لینکرهای مناسب می باشد. سپس با استفاده از نرم افزارهای مناسب به مقایسه این پروتئین نوترکی ب (M2e3) و پروتئی ن کایم ر (M2e-hsp3) پرداختی م. انتظار می رود پروتئین کایمر در شرایط (Invitro) و(Invivo) دارای خاصیت آنتی ژنیک بالایی بوده و ایمنی زایی را تقویت کند و بدین ترتیب برا ی تهیه واکسن جهانی مفید باشد.

کلیدواژه ها:

ویروس آنفولانزا ، پروتئین نوترکیب M2e ، بیوانفورماتیک