ارزیابی پایداری ژنوتیپ های الیت جو در آزمایشات سازگاری عملکرد منطقه سرد

بمنظور دستیابی به ارقام پرمحصول باپایداری بالا نسبت به ارقام تجاری در برنامه اصلاحی جو آبی در مناطق سرد و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط، 17 لاین امیدبخش جو (همراه با سه شاهد) در دو فصل کشت متوالی یعنی 92-1391 مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایش با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در 3 ایستگاه سرد کرج، اراک و همدان انجام شد. تجزیه و تحلیل واریانس ساده و مرکب برای تمام ایستگاه های مورد مطالعه انجام و نتایج اثرات متقابل ژنوتیپ × محیط معنی دار شد . برای مطالعه و تفسیر پایداری عملکرد لاین ها روش تجزیه AMMI و بای پلات انجام گردید. در روش AMMI و بای پلات لاین شماره 4، پایدارترین ژنوتیپ در سال اول شناخته شد. در سال دوم نیز از طریق روش AMMI ژنوتیپ 4 ایده آل ترین تشخیص داده شد. همچنین نتایج 2 ساله از طریق تجزیه AMMI ، ژنوتیپ های 4، 5 و 7 را بعنوان پرترین ژنوتیپ ها و لاین امید بخش 4 را دارای سازگاری عمومی بالا جهت کشت در مناطق سرد معرفی نمود.

کلیدواژه ها:

جو ، سازگاری ، اثر متقابل ژنوتیپ در محیط ، پایداری ، منطقه سرد ، تجزیه بای پلات و AMMI