بررسی عوامل مؤثر بر بهبود مزیت رقابتی مبتنی بر مدیریت دانش(مطالعه موردی: اداره کل تأمین اجتماعی استان مازندران)

خلق و به کارگیری دانش برای رقابت گرایی و حیات سازمانها امری ضروری محسوب میشود. مدیریت دانش به عنوان ابزاری که می تواند منجر به مزیت رقابتی سازمانها شود، اهمیت گسترده ای یافته است. سازمانها برای کسب مزیت رقابتی پایدار به استراتژی مدیریت دانش وابسته اند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اهمیت و ضرورت مدیریت دانش به عنوان عامل مزیتی رقابتی پایدار در سازمانهای دانش محور میباشد. جامعه پژوهش شامل کارشناسان و خبرگان اداره کل تأمین اجتماعی استان مازندران بود که از بین آنها، تعداد 15 تن از خبرگان و کارشناسان به صورت نمونه انتخاب شدند. بدین منظور، عوامل مؤثر بر بهبود مزیت رقابتی با رویکرد مدیریت دانش شناسایی شده و با استفاده از روش فرآیند سلسله مراتبی داده ها (AHP) و نرم افزار Expert Choice11 رتبه بندی گردیده است. این عوامل در 3 دسته عوامل سازمانی، عوامل انسانی و عوامل مدیریتی دسته بندی شده اند. بر اساس نتایج حاصل، عوامل انسانی بیشترین تأثیر و عوامل سازمانی کمترین تأثیر را در بهبود مزیت رقابتی سازمان در شرایط فعلی داراست.

کلیدواژه ها:

مزیت رقابتی ، دانش ، مدیریت دانش