ماهیت اهانت به مقدسات اسلامی، در قانون مجازات اسلامی با رویکرد فقهی آن

اهانت به مقدسات اسلام، یکی ازعناوین مجرمانه است که در ماده 513 قانون مجازات اسلامی به عنوان یک جرم عمومی پیش بینی شده است و میتوان آنرا جزء جرایم دینی و مذهبی دانست زیرا در فصل بیان شده که عموما چهره دینی جرم مورد توجه بوده است (فصل دوم از کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی) امروزه پرونده های کیفری فراوانی دردادگاه ها ی انقلاب و مراجع قضائی، به خصوص دادگاه هایی که به جرایم سیاسی و مطبوعاتی و جرایم ارتکابی روحانیون رسیدگی میکنند مطرح میگردند که متهمان آنها با همین عنوان مجرمانه تحت تعقیب قرارمیگیرند اما ابهامات زیادی که درخصوص احکام این جرم وجود دارد کار را بر دادرسان دشوار نموده و نیاز جدی به تحقیق پیرامون جوانب مختلف آن را مبرهن میسازد دراین مقاله سعی شده است با تکیه بر روایاتو نوشته های فقهی، جوانب مختلف جرم اهانت به مقدسات اسلام مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد. مسائلی مانند اینکه آیا مقدسات اسلام شامل مقدسات مذاهب مختلف اسلامی است یا اختصاص به مقدسات مذهب شیعه دارد یا فقط به مقدساتی اطلاق میشود که همه مسلمانان آنها را مقدس میدانند؟ رابطه جرم اهانت به مقدسات اسلام و جرایمی همچون سب و دشنام به پیامبر و ائمه معصومین وارتداد چیست؟ آیا جهل به قانون و شبهات موضوعیه تاثیری در مسئولیت کیفری دارد یا خیر؟ و در این زمینه از وضعیت قوانین و مقررات موضوعه نیز غافل نخواهیم ماند.

کلیدواژه ها:

اهانت ، مقدسات اسلام ، ارتداد ، سب النبی ، اهانت ازطریق مطبوعات ، مقدسات کفار ، مقدسات اهل سنت ، مقدسات مذهب شیعه ، دشنام به ائمه معصومین ، اهانت ازروی شبهه