ارتباط بین دگرریختی کواترنر و گسله های قدیمی در چهارگوش بیرجند

منطقه مورد مطالعه از دیدگاه تکتونیکی در ایالت ساختاری سیستان و بخشی از لوت مرکزی جای دارد که با توجه به موقعیت خاص زمین ساختی بشدت خرد شده است و بیشترین دگرریختی در آن بصورت شکستگی تظاهر میکند . انرژی حاکم بر منطقه در کواترنر صرف رشد و جابجایی (فعالیت مجدد) جهات غالب که همان شکستگی های قبلی بوده اند شده که البته در برخی نقاط بر اثر چرخشی بودن پهنه های برشی کمی منحرف شده است . روند رشد غالبN 130 بوده و هیچ روند رشد جدیدی در کواترنر بوجود نیامده است . با توجه به اینکه هرچه مقدار طول گسل و شدت شکستگی در حوالی ان بیشتر باشد مقدار فعالیت مجدد روی آن بیشتر است به این نتیجه میرسیم که سن تکاپوی شکستگی ها از جنوب بسمت شمال جوانتر میشود . بررسی گسلهای سیاه کمر، اسماعیل اباد، یبرجند و قلعه سرخ – نوزاد بیانگر این موضوع هستند.

کلیدواژه ها:

سیستان ، گسل فعال ، فعالیت مجدد ، دگرریختی