حلقه گمشده میان سالمند و محیط انسان ساخت ( کار بست مفهوم ارتباط در بستر طراحی )

پیر شدن جمعیت و بالا رفتن میانگین سنی افراد از معضلات جوامع توسعه یافته و در حال توسعه امروز می باشد . دراین راستا ، انزوا طلبی سالمند و عدم برقراری ارتباط او با محیط انسان ساخت ، از مهم ترین مشکلات به وجود آمده است . متخصصان کنونی به طور عمده بهشناخت و بررسی فرد سالمند از یک سو و محیط زندگی و فعالیت آنها از سوی دیگر می پردازند ، غافل از آنکه حلقه ی پیوند دهنده میانفرد سالمند و محیط انسان ساخت ، ارتباط است . از آنجا که ارتباط ، همواره در حال جریان است ، احساسش کمی دشوار می گردد و به سبب نامحسوس بودنش لازم است بیشتر مورد بررسی قرار گیرد . این پژوهش به منظور سازماندهی بهتر محیط زندگی و فعالیت سالمند بر اساس یک فرآیند مخاطب محور به روش تحلیلی و توصیفی عوامل مرتبط با سالمند و نحوه ی برقراری ارتباط او با این عوامل را مورد شناسایی قرار داده و به ارائه ی راهکارمناسب جهت ایجاد ارتباط بین سالمند و محیط انسان ساخت در بستر طراحی می پردازد