ارزیابی شاخص های موثر در توسعه قابلیت پیاده مداری با تأکید بر معیارهای شهرسازی نوین با به کارگیری تکنیک فرایند تحلیل شبکه ای ANP

یکی از اصلی ترین مباحث شهرسازی نوین، پیاده مداری است که به عنوان ساده ترین نوع جابجایی و یکی از پایدارترین روشهای حمل ونقل می تواند از جنبه های مختلف سبب توسعه پایدار شهرها گردد. امروزه حضور گسترده وسایل نقلیه و همچنین سهم روزافزون معابرسواره در ساختار شهرها، مشکلات عدیده ای را ایجاد کرده و سبب گردیده که پیاده راه ها صرفا به محل هایی برای گذر اختصاص دادهشوند. در صورتی که پیاده راه ها می توانند نقش مکملی را در ارتباط با دیگر شبکه های حمل و نقل ایفا نمایند و سبب بهبود حیات مدنی در مراکز شهری گردند. لذا هدف از این پژوهش، ارزیابی و اولویت بندی شاخصهای موثر در توسعه قابلیت پیاده مداری به منظور بهبود وضعیت پیاده راه ها میباشد تا از این طریق امکان حضور هرچه بیشتر مردم در فضاهای شهری فراهم گردد. بدین منظور با بکارگیری تکنیک فرایند تحلیل شبکه ایANP) شاخص های موثر در توسعه قابلیت پیاده مداری که از مبانی نظری پژوهش استخراج شده است، مورد سنجش و ارزیابی قرارگرفته و براساس میزان نقش و اهمیت، اولویت بندی می شوند.در پایان نیز راهکارها و پیشنهاداتی جهت توسعه قابلیت پیاده مداری با تأکید بر معیارهای شهرسازی نوین ارائه می گردد.