مطالعه عوامل مؤثر بر بهبود میزان مشارکت اولیاء در فرآیند تحصیلی فرزندان

یکی از اساسی ترین فعالیتهای وزارت آموزش و پرورش و انجمن اولیاء و مربیان، افزایش مشارکت اولیاءدر امور مدارس است. تحقیق حاضر به بررسی میزان مشارکت اولیاء در فرایند تحصیلی دانش آموزان وارائه راه کارهای عملی برای افزایش آن می پردازد تا از این طریق، علل کاهش مشارکت اولیاء در امورتحصیلی فرزندان شان مشخص گردد. جامعه آماری این تحقیق، کلیه مدیران و والدین شهرستان ملکانمی باشد. به منظور انجام این پژوهش از کل والدین دانشآموزان، تعداد 360 نفر و از کل مدیران، تعداد173 نفر براساس روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب گردید. ابزار جمعآوری اطلاعات،پرسش نامه محقق ساخته ای است که به مشارکت در امور مدارس می پردازد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعاتاز روش های تی استیودنت ، کای دو و ضریب پیرسون استفاده شده است. نتایج حاصله از اینپژوهش نشان داد که؛ بین مشخصات دموگرافیک والدین (به جز عامل جنسیت) و عدم آگاهی اولیاء ازمزایای مشارکت، عدم آگاهی اولیاء از حقوق خویش در قبال فرزندان و مدرسه، نگرش سنتی مدیراننسبت به اداره مدرسه، عملکرد مسئولین حوزه ستادی و مدرسه و میزان مشارکت آنان در امور تحصیلیفرزندان شان رابطه وجود دارد. با توجه به نتایج به دست آمده، وزارت آموزش و پرورش و انجمن اولیاء ومربیان باید با پربارتر کردن کلاس های آموزش خانواده از طریق استفاده از نیروهای متخصص وآموزش دیده، عملی کردن نظرات اولیاء در مدارس، برخورد دوستانه و محترمانه با والدین و توجه بهنیازهای مخاطبان، ارتباط خود را با والدین بیشتر نماید.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، رفتار شهروندی سازمانی ، تسهیم دانش ، پژوهشگاه صنعت نفت