مدلسازی مکانی و بهبود تخمین میزان شوری عمقی براساس شوری سطحی خاک بااستفاده از تکنیک زمین آمار(مطالعه موردی: بخشی ازاراضی شمال آق قلا)

تخمین و پیش بینی مکانی شوری خاک برای پیش بینی تناسب اراضی جهت توسعه و تعیین میزان آب شویی لازم و مدیریت بهینه جهت تولید حداکثرمحصول موردنیاز است . شاخه ای از علم آمار کاربردی به نام ژئواستاتیستیک 1 قادر به ارائه مجموعه وسیعی از تخمین گرهای آماری به منظور برآورد خصوصیت موردنظر در مکانی که نمونه برداری نشده، با استفاده از اطلاعات حاصله از نقاط نمونه برداری شده می باشد . از مهم ترین تخمین گرها به روش های کریجینگ معمولی، کوکریجینگ و کریجینگ - رگرسیون می توان اشاره کرد . این تحقیق جهت تخمین مکانی شوری عمقی خاک به کمک شوری سطحی خاک ( عمق 0-5 سانتی متری ) به دلیل همبستگی بیشتر این دو متغیر، و مقایسه کارآیی روش های فوق در بخشی از اراضی شمال آق قلا استان گلستان صورت گرفته است . نمونه برداری از یک شبکه منظم در 169 نقطه به فواصل 50 ، 250 ، 500 ، 1000 متری به صورت آشیانه ای، از روی نقاط با مختصات معلوم انجام گرفت . هدایت الکتریکی سطحی خاک 0-5) سانتی متر ) برای 169 نمونه و هدایت الکتریکی عمقی خاک برای 71 نمونه اندازه گیری شد . براساس آنالیزهای زمین آماری پارامترهای تغییرنمای هر دو متغیر برای تخمین به روش کریجینگ و تغییر نمای عرضی دو متغیر برای تخمین به روش کوکریجینگ تعیینگردید . در نهایت با مشخص کردن رابطه رگرسیونی بین دو متغیر برای تخمین به روش کریجینگ - رگرسیون استفاده گردید . نتایج این تحقیق نشان داد که با توجه به میزان حداقل خطا ) ) RMSE در ، روش کوکریجینگ RMSE = 12/03) استفاده از این روش حداکثر دقت را در تخمین شوری عمقی خاک در منطقه مورد مطالعه خواهد داشت . بنابراین استفاده از متغیر کمکی در بهبود تخمین نقاط نمونه برداری نشده و مدل سازی مکانی شوری در منطقه مورد مطالعه مفیدتر به نظر می رسد .

کلیدواژه ها:

مدل سازی مکانی ، کریجینگ ، کوکریجینگ ، شوری ، آق قلا