انعطاف معماری بومی در مواجهه با فناوری ها و عملکردهای نوین

در تمام دوران زندگی، آدمی برای رسیدن به کمال در جستجوی دانش و معرفت بوده است، از این رو فناوری در همه زمینه های علمی و معرفتی موجب شکوفایی زندگی انسان از جنبه های مختلف شده است. مهم آنست که جریان رو به رشد تکنولوژی ارزش های انسانی را تحت تاثیر قرار ندهد و بستر رشد روزافزونآن را فراهم کند. اگر بپذیریم که فضا ذات معماری است و بدانیم که یکی از نیروهای شکل دهنده فضا تکنولوژی است، متوجه می شویم که حضور تکنولوژی در فضا ضروریاست. اما اینکه این تکنولوژی چگونه و در چه ابعادی فضای ما را تحت تاثیر قرار می دهد مسئله ای است که باید در آن تامل گردد تا ذات معماری و فضای آن راتحت الشعاع قرار ندهد. پژوهش حاضر با طرح این مسئله که معماری بومی ما در مواجهه با عملکردها و فن آوری های نوین چگونه نمودی یافت و در سیر تحول تکنولوژی به چهشکلی در آمد، سعی در شناخت تعامل می ان این فناوری و فضای معماری بومی دارد و دغدغه اصلی اش این است که چگونه معماری بومی سرزمین ما در ابتدا باورود نمودهای فناوری می توانست تحت تاثیر تحولات تکنولوژیک متحول شده و در مسیر خود رشد یابد. به عبارت دیگر چگونه معماری بومی با در اختیار گرفتن وسعت ها و امکانات نوین می توانست معماران را موظف به خلق فضاهایی کند که خود منشا نگرشی نوین شوند که از چارچوب روش هایی که ساخت های قبلی راپدید می آورده بیرون بزند. با توجه به تحولات بنیادین ایجاد شده در شئون مختلف زندگی، در حال حاضر معماران بدون توجه به توانمندی های معماری بومی چنانچه باید و شاید نتوانسته-اند همگام با تحولات زمانه به ارتقاء این گونه از معماری دست یابند. این مقاله با معرفی دو مصداق شاخص بانک شاهی تهران و سینمای تاریخی در شهر یزد)سینما گلشن تاسیس سال 1313 ( در تلاش برای نشان دادن قابلیتهای معماری بومی ایران در همگامی با فناوری است. متاسفانه در مقطعی از زمان همه آنچه که - از نسل های گذشته به یادگار داشته منقطع و یک سیاق جدید و ناهمخوان با بوم، وارد معماری این سرزمین شده است. به کمک مصادیق ذکر شده این نتیجه گیری کلی حاصل می شود که تحول در معماری و سازه بومی می تواند به عنوان سرمشقی جامع برای معماری امروز مورد استفاده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، تکنولوژی ، فناوری نوین