پتانسیل یابی و بررسی تمکان استفاده از انرژی خورشیدی در احداث نیروگاه و کاربردهای غیر نیروگاهی در استان خوزستان

انرژی خورشیدی یکی از انواع انرژی های تجدیدپذیر و پاک است که می تواند به دو شکل مفید انرژی الکتریکی و یا گرمایی تبدیل شود. از تشعشعات خورشیدی می توان جهت گرم نمودن سیال برای بکارگیری در ژنراتورهای الکتریکی و تولید برق استفاده نمود و یا با بکارگیری سیستم فتوولتاییک به صورت مستقیم از انرژی خورشید برق تولید نمود. تحقیقات انجام شده در کشورهای دیگر نشان می دهند با وجود هزینه های زیاد راه اندازی نیروگاه های خورشیدی به دلیل حذف هزینه های بهره برداری، هزینه پروژه ای انرژی خورشدی در کوتاه مدت باز خواهد گشت. با توجه به اینکه تعداد روزهای آفتابی در استان خوزستان بیش از 200 روز در سال است (شکل1) پتانسیل بسیار مناسبی در سطح استان برای استفاده از انرژی خورشیدی وجود دارد اما تا کنون از سوی سازمان انرژی های نو و نیز وزارت نیرو تحقیق جدی در زمینه انرژی خورشیدی در سطح استان انجام نشده است. بنابراین جهت آغاز این مطالعات لازم است با بهره گیری از مطالعات قبلی تکنولوژی های نوین بکار گرفته شده در انرژی خورشیدی مانند فناوری نانو بررسی شود و با محاسبه بازده، هزینه استفاده از انرژی خورشیدی جهت احداث نیروگاه و کاربردهای غیرنیروگاهی (سیستم های سرمایش و گرمایش و یا تولید برق در حجم خانگی) محاسبه گردد. پس از آن با پتانسیل یابی و شناسایی مکان های مناسب جهت احداث نیروگاه خورشیدی می توان مکان های مناسب را پیشنهاد داد. با توجه به بار بالای شبکه در استان خوزستان ، استفاده از انرژی خورشیدی به صورت نیروگاه و یا کاربردهای غیرنیروگاهی منجر به کاهش مصرف در شبکه توزیع خواهد شد.

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، پتانسیل یابی ، نیروگاه های خورشیدی