مینیمم کردن انحراف خروجی با مدل سازی بیرینگ در قالب های اکستروژن نامتقارن

یکی از فرایندهای پرکاربرد در شکل دهی پروفیل هایی با سطح مقطع های متنوع، فرآیند اکستروژن مستقیم می باشد. همواره در این فرآیند، کمینه کردن فشار اکستروژن و کاهش انحنای پروفیل خروجی از قالب، از اهداف اصلی محققین بوده است. برای کاهش انحنای پروفیل خروجی از قالب، غالبا از بیرینگ در دهانه خروجی قالب اکستروژن استفاده می گردد. در این تحقیق هدف طراحی بیرینگ مناسب برای حذف انحنای محصول نهایی در فرآیند اکستروژن می باشد. اثر طراحی پروفیل داخلی قالب و اعمال بیرینگ به صورت همزمان بر روی انحراف بررسی شده است. سه قالب با پروفیل داخلی غیر خطی با منحنی های بزیر و مقطع خروجی T شکل نامتقارن با مقادیر خروج از مرکز متفاوت بررسی شدند. در مرحله اول میدان سرعت در مقطع خروجی قالب ها به دست آمد. سپس با استفاده از یک تابع انحرافی ، میزان انحنای پروفیل نهایی خروجی از قالب بر حسب میدان سرعت در صفحات مختلف به دست آمد. در مرحله بعد با ارائه یک متدولوژی جدید و با در نظر گرفتن میدان سرعت بدست آمده، برای هر کدام از آنها بیرینگ مناسب طراحی شد در روش ارائه شده طول بیرینگ وارد معادلات خطوط جریان می شود و سپس مقدار آن به گونه ای تعیین می شود که انحنای پروفیل خروجی به کمترین مقدار ممکن برسد. در انتها از روش المان محدود برای شبیه سازی فرآیند استفاده شد. بر طبق نتایج بدست آمده ، انحناء محصول نهایی با استفاده از بیرینگ طراحی شده به طور قابل ملاحظه ای بهبود یافت.

کلیدواژه ها:

اکستروژن مستقیم ، قالب غیرخطی ، منحنی های بزیر ، انحنای پروفیل اکسترود شده ، بیرینگ