بررسی آسایش اقلیمی مکان های گردشگری با استفاده از شاخص TCI (مطالعه موردی مشهد)

گردشگری عنصری است که به آب و هوا و اقلیم وابسته است به طوری که شناخت کافی از شرایط اقلیمی و آب و هوایی در مقصد یکی از مهمترین عناصر در بحث گردشگری است و می تواند به عنوان یک عامل جذاب یا دافع برای گردشگران محسوب شود. شهر مشهد یکی از قطب های توریستی و گردشگری کشور ایران محسوب می شود و سالانه پذیرایی میلیون ها زائر و توریست از سراسر کشور می باشد. لذا ارزیابی شرایط اقلیم آمایش شهر مشهد از منظر گردشگری ضروری به نظر می رسد. برای این منظور از شاخص اقلیم گردشگری Tourism climate index استفاده می گردد. به طور کلی این شاخص بیان می کند که در یک مطقع زمانی ترکیب عناصر مختلف اقلیمی آیا برای گردشگران و مسافران مناسب می باشد یا خیر. در این روش از 7 پارامتر اقلیمی، میانگین بارش ماهانه، میانگین دما، میانگین رطوبت نسبی، میانگین حداکثر دما، میانگین کمترین رطوبت نسبی، میانگین ساعات آفتابی در روز و میانگین سرعت باد استفاده می گردد. هدف از این تحقیق بررسی شرایط اقلیمی شهر مشهد با استفاده از شاخص TCI می باشد. به این منظور ابتدا داده های اقلیمی یک دوره آماری را برای ایستگاه سینوپتیک مشهد گردآوری نموده و همگنی آن ها را بررسی می کنیم و پس از تحلیل و پردازش آنها در محیط Excel و نیز تهیه یک بانک اطلاعاتی، شاخص TCI را برای ایستگاه به تفکیک ماههای سال محاسبه می کنیم. نتایج این بررسی نشان داد که شاخص گردشگری شهر مشهد در تمام طول سال به جز فصل زمستان تقریبا مشابه است. بهترین ماهها از نظر دارابودن شرایط آسایش برای گردشگران خردادماه با کلاسه ایده آل و اردیبهشت و شهریور و مهر با کلاسه عالی هستند. ماههای فروردین و تیر و مرداد نیز با کلاسه خیلی خوب قابل توجه می باشند به خصوص که تعطیلات عید نوروز و تعطیلات تابستانی در این ماهها قررا گرفته اند. اقلیم مشهد، نیمه خشک سرد می باشد و دارای تنش سرمایی در فصل زمستان است و با توجه به اعداد به دست آمده، می توان گفت ماههای دی و بهمن و اسفند از شرایط آسایشی مناسب برخوردار نمی باشد.

کلیدواژه ها:

آمار و اطلاعات هواشناسی ، آسایش ، شاخص TCI ، گردشگری ، مشهد