بررسی و مطالعه توان های محیطی منطقه شیرین بهار(شیمبار)برای توسعه صنعت توریسم

گردشگری طبعا رایطه تنگاتنگی با محیط دارد،از این رو،ارزیابی توان محیطی اگر به گونه ی شایسته ای صورت پذیرد،موجب اصلاح طرح ها و پیشگیری از بروز ناکامی در توسعه گردشگری می شود از تخریب پیش بینی نشده ی محیط زیست جلوگیری میکند. مقاله حاضر در صدد بررسی و ارزیابی توان محیطی منطقه شیرین بهار(شیمبار) به منظور توسعه گردشگری منطقه است. منطقه مورد مطالعه دارای توانها و منابع متنوع محیطی اعم از آب کافی،خاک حاصلخیز،شرایط اقلیمی مطلوب،پوشش گیاهی،عوامل ارتباطی و پدیده های طبیعی و انسانی جاذبه گردشگری است و در صورت برنامه ریزی و استفاده مناسب از آنها،می توان بسیاری از مشکلات اقتصادی و اجتماعی منطفه را رفع و در مسیر توسعه ی همه جانبه و پایدار هدایت کرد. در این مقاله سعی شده با ارزیابی توان محیطی و معرفی جاذبه های مختلف گردشگری در منطقه حفاظت شده شیمبار،توان گردشگری منطقه تعیین شود تا با برنامه ریزی توسعه پایدار گردشگری طبیعت،در جهت بهره برداری از این جاذبه ها به عنوان یک پتانسیل بالقوه در راستای توسعه منطقه گام برداشته شود. ارزیابی توان محیطی منطقه با بهره گیری از ماتریس لئوپولد جهت شناخت قابلیتهای توسعه توریسم در منطقه انجام گرفته است.

کلیدواژه ها:

توانهای محیطی ، شیرین بهار ، صنعت توریسم ، ماتریس لئوپولد