گردشگری فرهنگی راهکاری جهت توسعه گردشگری پایدار حوزه خلیج فارس (با تاکید بر جزایر قشم و کیش)

صنعت گردشگری در جهان امروز جایگاه ویژه ای دارد و طی نیم قرن اخیر به یکی از بازیگران اصلی تجارت بین الملل تبدیل شده و از منابع درآمدی مهم بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به شمار می آید. هر کشوری سیاست مناسب برای جذب گردشگر خارجی را تعریف می کند. در سیاست گذاری گردشگری کشورمان باید الگوی مطلوب گردشگری از دیدگاه های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی تعریف شود و بر آن پایه به برنامه ریزی و سرمایه گذاری اقدام نمود. با توجه به اینکه فرهنگ در شکل گیری، رشد و توسعه گردشگری نقش اساسی داشته و سنگ بنای توسعه ی گردشگری است و با عنایت به آثار و پیامدهای مثبت و منفی گردشگری، در این مقاله گردشگری فرهنگی بعنوان الگوی مطلوب گردشگری پایدار برای حوزه خلیج فارس بررسی می شود. میتوان با برقراری رابطه بین فرهنگ و گردشگری این گنجینه را به منبع خوبی برای جذب گردشگران داخلی و خارجی تبدیل کرد زیرا فرهنگ دیرینه کشورمان از مولفه ها و عناصر متعددی تشکیل شده که از جمله آن ها می توان به زبان پارسی، آداب و رسوم و اعیاد ملی، ادبیات و شخصیت های اسطوره ای، معماری ایرانی، تنوع قومی و ادیان و مذهب های مختلف اشاره کرد. بر این اساس با توجه به اهمیت توسعه مناطق آزاد در اقتصاد کشور نگاهی به جایگاه گردشگری مخصوصا گردشگری فرهنگی در مناطق آزاد تجاری بویژه قشم و کیش به جهت برخورداری از منابع بالقوه گردشگری، موقعیت استراتژیک و ژئوپولتیک منطقه ای امری ضروری به نظر می رسد. نتایج بدست امده حاکی از آنست که قشم و کیش با برخورداری از پتانسیل هایی نظیر موقعیت استراتژیک، وسعت و تنوع منابع و جاذبه های طبیعی و اکوسیستم خاص و ژئوپارک و جنگل های حرا و مناطق تاریخی و فرهنگی می تواند با ارائه راهکارهای مناسب بعنوان جاذبه هایی برای گردشگری فرهنگی جهت بکارگیری در توسعه گردشگری پایدار استفاده شود.

کلیدواژه ها:

گردشگری فرهنگی ، توسعه پایدار ، خلیج فارس ، کیش ، قشم