مطالعه نظری تجربی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مناطق دو زبانه و تک زبانه (مطالعه موردی : استان اصفهان )

در جهان کنونی پدیده دوزبانگی امری عادی است و یافتن کشوری که در بین گویشگران آن حداقل دو زبان وجود نداشته باشد تقریبا امری محال به نظر میرسد. دوزبانگی پدیده ای است جهانی که در اکثر کشورهای جهان وجود دارد و عبارت از حالتی استکه فرد به زبان دیگری غیر از زبان مادری خود آموزش می بیند. پژوهش حاضر بر آن است تا پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مناطق دو زبانه با دانش آموزان تک زبانه استان اصفهان را بررسی و با یکدیگر مقایسه نماید.روش پژوهش حاضر توصیفی از نوعپیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان سه دوره تحصیلی مناطق و نواحی 40 گانه استان اصفهان در سال تحصیلی90-91تشکیل می دهند. گروه نمونه شامل 6منطقه مربوط به دانش آموزان دو زبانه و 6منطقه مربوط به دانش آموزان تک زبانه استان می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSSاستفاده گردیده است.یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوزبانه و تک زبانه استان اصفهان در کلیه دوره های تحصیلی تفاوت معناداری ندارد. میزان پیشرفت تحصیلی این دانش آموزان در دوره های ابتدایی تفاوت معناداری دارد ؛ اما در میزان پیشرفت تحصیلی آنان در دوره راهنمایی و متوسطه تفاوت معنادار نمی باشد. پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوزبانه و تک زبانه استان اصفهان تفاوت معناداری دارد ولی در میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر تفاوت معنادار نمی باشد

کلیدواژه ها:

دوزبانگی ، پیشرف تحصیلی ، تعلیم و تربیت ، نظام آموزشی