بهسازی محوطه های تاریخی ومناظرفرهنگی بارویکرد توسعه گردشگری پایدار

جایگاه فرهنگ در گردشگری و جهانگردی بسیار قابل اهمیت است. آثار باستانی هر منطقه و کشوری معرف فرهنگ خاص و دارای ارزش های درخور توجه است. یادمانه های دارای ارزش های تاریخی و فرهنگی جاذبه هایی برای بومی ها و جهانگردان محسوب می گردد، در نتیجه باعث جلب و جذب دیگران جهت بازدید و شناخت آنها می گردد. گردشگری در حال حاضر اولا، فعالیتی قدرتمند و حرفه ای بزرگ در سطح جهان است به نحوی که ابتدا قبل از نفت، آنگاه هم ردیف آن و سپس بالاتر از آن قرار گرفته است. ثانیا: یکی از منابع مهم درآمد و در عین حال از عوامل مؤثر در تبادل فرهنگی بین کشور هاست و به عنوان گسترده ترین صنعت خدماتی جهان جایگاه ویژه ای دارد. ثالثا: صنعتی بدون دود و با کمترین آلودگی های زیست محیطی است که طرفداران بسیاری دارد، از این رو بسیاری از کشورها در رقابتی نزدیک و فشرده در پی افزایش بیش از پیش منافع و عواید خود از این فعالیت بین المللی اند. هدف این پژوهش دستیابی به راهکارهایی جهت توسعه گردشگری پایدار در مناظر تاریخی و فرهنگی می باشد. این پژوهش به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است و جهت گردآوری داده ها و اطلاعات از منابع کتابخانه ای و شبکه جهانی اینترنت و بررسی نمونه های جهانی استفاده شده است. حفظ و تداوم نمادها و نشانه های تاریخی و فرهنگی، حفظ هویت تاریخی محوطه، تداوم تعامل انسان با طبیعت و پایداری و حفاظت اکولوژیکی از جمله راهکارهای پیشنهاد شده برای توسعه گردشگری پایدار در مناظر تاریخی در این پژوهش می باشد.

کلیدواژه ها:

مناظرتاریخی ، منظرفرهنگی ، توسعه پایدار ، گردشگری فرهنگی ، توسعه گردشگری پایدار