تاثیرحس تعلق به مکان برپایداری فضای شهری نمونه موردی: بازار تبریز

مفهوم مکان هم از حاوی (جسم) و هم از محوی (روح) تشکیل شده است. موجودیت ملموسی ندارد، اما در آگاهی بیننده ئی وجود دارد که حدود جسم را به چشم در می یابد در حالی که عقل او روح را در حد محوی در می یابد که در میان حد و مرزها تحدید شده است. حس کلی که پس از ادراک و قضاوت نسبت به محیط خاص در فرد به وجود می آید، حس مکان نامیده می شود که عامل مهمی درهماهنگی فرد و محیط، باعث بهره برداری بهتر از محیط، رضایت استفاده کنندگان و در نهایت احساس تعلق آنها با محیط و تداوم حضور در آن می شود. همین تداوم حضور در مکان منجر به پایداری محیطی و اجتماعی مکان می گردد. پایداری مفهومی پویا است و فضاهای شهری بهترین نمونه های پایداری را در خود متجلی ساخته اند. بازار تبریز با ویژگی های ارزشمند کالبدی و اجتماعی اش آیینه تمام نمایی از پایداری فضای شهری است. حس تعلق و دلبستگی به این مکان به گونه ای به پیوند فرد با مکان منجر می شود که انسان خود را جزئی از مکان می داند و بر اساس تجربه های خود از نشانه ها، معانی، عملکردها، شخصیت و نقشی در ذهن خود متصور می سازد

کلیدواژه ها:

مکان ، حس مکان ، حس تعلق ، بازارتبریز