تحلیلی بروضعیت ناهنجارمساکن درسکونتگاه های غیررسمی نمونه موردی: محله عباس آبادشهرنکا

سرپناه و مسکن معمول یکی از سه نیاز اولیه هر انسان محسوب می شود. اولین تلاشهای هر جاندار از همان اعصار اولیه سعی در یافتن سرپناه برای خود بوده است. نبود هنجارهای هماهنگ و کنترل شده در برنامه ریزی و طراحی شهرها، همچنین مدیریت شهرهای قدیمی برای میزبانی مهاجران تازه وارد به شهر و رانده شدگان ناتوان اقتصادی از مکان های مرفه تر شهر، معضلی دیرپا اما نوین در شکل امروزین را در اکثر شهرهای جهان به نام سکونتگاههای غیررسمی باعث گردیده است. می توان گفت بخش مسکن به عنوان کلیدی ترین عنصر سکونتگاههای غیررسمی، وجوب انجام تحقیق پیرامون این معضل حادث شده را توجیه می کند. بنابراین این مقاله توصیفی تحلیلی با بهره گیری از شیوه های میدانی (انجام پرسشنامه در بین ١۵٠ سرپرست خانوار ساکن در محله عباس آباد)، مصاحبه، استفاده از نقشه های گوناگون و مطالعات کتابخانه ای سعی در شفاف ساختن وضعیت وخیم بخش مسکن در محلات غیررسمی داشته است. در ابتدا در طی یک مطالعات کتابخانه ای اسکان غیررسمی و مسکن غیررسمی را به تحلیل کشیده و در همین راستا محله مورد مطالعه را تعریف و اسکان غیررسمی و وضعیت نابهنجار مسکن در این محدوده را به دقت بررسی کرده ایم تا در نهایت توانسته باشیم چهره روشنی از مسکن غیررسمی در محلات غیررسمی ترسیم و دگر بار این معضل فراگیر را به عنوان یکی از پیراسته ترین مسائل شهرهای امروزی که این روزها دامان شهرهای کوچک را نیز گرفته است معرفی نماییم

کلیدواژه ها:

اسکان غیررسمی ، مسکن ، مساکن غیررسمی ، شهرنکا ، محله عباس آباد