احیاء هویت معماری ایرانی،اسلامی ودستیابی به الگوهای جدیدهمسو با فرهنگ دینی و ملی

امروزه پیشرفت و فناوری مقوله ای جدانشدنی درزندگی مردمان جهان می باشد ساختمانها و زندگی درحال تغییروتحول هستند و هویتی خاص به خود میگیرند گذرازجامعه سنتی به مدرن و جامعه مدرن به شبکه ای و رایانه ای درتمامی دنیا درحال بروز است و تاثیرات مطلوب ونامطلوب خود را برجوامع می گذارد نفوذفناوری های جدید و نو به جوامع سنتی که هویت و تاریخ غنی درزمینه هنرومعماری را داراهستند باعث ایجادچالشهای بزرگی درقالب فرهنگی و اجتماعی شدهاند دراین میان جامعه ایران نیز ازاین امرمستثنی نبوده و درمقابل هجوم سیل عظیم تکنولوژی و فناوری های نوین درعرصه معماری دچارنوعی سردرگمی و بی هویتی گشته است دلیل این بی هویتی نبود زیرساخت های لازم جهت پذیرش ازطرفجامعه و تقلید کورکورانه ازجوامع مدرن غربی و عدم اموزش صحیح معماران معاصر می باشد هدف این تحقیق استفاده صحیح و به جا ازتکنولوژی های نوین درراه هویت بخشی به جامعه مدرن ایرانی می باشد بطوریکه دربطن آن نشات گرفته ازمفاهیم و الگوهای معماری اسلامی ایرانی باشد ولذا درراه دستیابی به این مهم ازروش کتابخانه ای و اسنادی استفاده شده و با آنالیز داده ها و یافته ها روند تحلیلی توصیفی به کارگرفته شده است نتایج حاصل ازاین پژوهش نگرشی نو دراستفاده ازیافته های مدرن بشری همسویا مفاهیم پایه ای معماری اسلامی ایرانی درراه هویت بخشی به امعه اشفته معاصر ایران می باشد

کلیدواژه ها:

تکنولوژی ، معماری معاصرایران ، هویت معماری ، معماری اسلامی ایران