پایداری و انعطاف پذیری در طراحی فرم و عملکرد مسکن با رویکردی تاثیر پذیر از فرهنگ اجتماع

تاریخچه معماری همواره نشان دهنده تفکر بهبود بخشیدن به سامانه فضاهای دراختیار انسان به خصوص فضای زندگی است درنگاهی کلی به اثار ارزشمند معماری تبعیت ازفرم و عملکرد نمود بیشتری دارد زیرا انسان همیشه تمایل به پیشرفت درحیطه زیبا پسندی درفضاهای زندگی را دارد به بیان دیگر علاوه برتوجه به اصل ساختمان ایده ال بایستی رابطه شکل گیری فضای مکونی با محیط اطراف را مورد بررسی قرارداد که این امرمستلزم شناخت فرهنگ است زندگی انسان امروزی متشکل ازعناصری است که حرکت رو به سوی اینده را طلب می کند و تفکر دررفع نیازهای اتی را سوق میدهد محیط زندگی نباید دارای عناصرثابت باشد بلکه باید متغیرها و تعاملات درون و بیرون بواسطه آن درجهت پیدایش حریم ارامش افرین پدید ایند مدیریت صحیح درپدیدارسازی روح درمکان میتواند راهکاری مناسب درجهت ارتباط انسان بامحیط باشد و فرهنگ تاثیرپذیری را برایمالکان و سازندگان شهر به ارمغان بیاورد هدف این پژوهش ارزیابی تاثیرات فضاهای مورداستفاده انساندرشکل گیری نظام معماری درحیطه سکونت شهری است ودرجهت ارایه راهکارهای مناسب عوامل تاثیر گذاربرروی کیفیت و نحوه ارتقا آن به واسطه علوم نوین پایداری هوشمندی و انعطاف پذیری را مورد تحلیل قرار میدهد همچنین یافته های حاصل ازاین طرح به کمک مطالعات میدانی و کتابخانه ای کسب شده است

کلیدواژه ها:

معماری ، فضا ، حیطه های زندگی ، کیفیت محیط ، فرهنگ