نماد پردازی اعداد و اشکال در هندسه وتناسبات معماری اسلامی

نگرش نمادین به هستی و پدیده های آن از گذشته های دور در فرهنگ های کهن به ویژه در هستی شناسی اسلامی شیعی که سرچشمه هستی را - در ماورای این طبیعت و ماده می جوید، مطرح بوده است. هنر اسلامدارای گنجینه عظیمی از معانی عمیق عرفانی و حکمت الهی است زیرا این هنر ریشه در بنیانهای ژرف تفکری معنوی و الهی دارد. این هنر،گاه با خلق صورتهای جدید و گاه با بهره گیری از تصاویر وفرمهای هنری گذشته همچون ایران باستان و ایران قبل از اسلام و با نگرش و معنا بخشی مجدد به آنها به پی ریزی فرهنگی بس غنی و شکوفا در تمدن اسلامی پرداخت . گونه ای از نمادها که در هنر اسلامیمعانی عمیقی را در خود نهفته دارند، اعداد هستند. در این مقاله مفاهیم نمادین هر کدام از اعداد، مورد بررسی قرار گرفته تا حکمت نمادهای عددی هویدا گردد. متغیرهای پژوهش مربوط بهدوران گذشته هستند و با نگرش و رویکردی تفسیرگرایانه به آنها توجه شده است، به همین سبب از روش تحقیق تاریخی تفسیری و در برخی موارد مطالعه موردی استفاده شده است. گردآوری اطلاعات نیز به شکل اسنادی، کتابخانه ای بوده است

کلیدواژه ها:

نمادپردازی ، تناظر اعداد ، هندسه ، تناسبات