اصول معماری پایدار در معماری خانه های سنتی اقلیم معتدل و مرطوب گیلان با نگاه به انبوه سازی در رشت

معماری سنتی ایران یکی از بهترین مثال های معماری اقلیمی است که مطلوب ترین راه حل ها را از لحاظ بقاء محیط زیست و آسایش انسان داشته است. معماری سنتی و بومی گیلان با کالبدی زیبا امروزه نیز پاسخگوی مناسبی در جهت خلق فضایی هماهنگ باطبیعت و اقلیم منطقه میباشد و بیشترین تاثیر را از اقلیم وطبیعت پیرامون خود گرفته است، به گونه ای که میتوان آن را بهترین الگو برای دستیابی به معماری پایدار 1 منطقه دانست لذاتوجه به ویژگی های غنی معماری بومی گیلان و بازنگری در اصول به کار برده شده جهت دستیابی به راهکارهای مناسب برای طراحی معماری امروز ضروریست به گونه ای که بتوان به اهداف معماریپایدار دست یافت. در این مقاله با استفاده ازکتب، مقالات و مجلات علمی پژوهشی و بررسی در تحقیقات انجام شده بر آن شدیم به بررسی اصول معماری پایدار و لزوم و یا عدم ان در معماری امروز این منطقه بپردازیم و به نتایج و پیشنهادات قابل توجهی دست یابیم. پایداری 0 و اصول آن جز جدا نشدنی از معماری و ساخت و ساز بودهو هست و به کارگیری این اصول نه تنها محیط و فضای آسایشمند،بلکه کمک به محیط زیست و بقای بشر است. با توجه به اب و هوا و وجود رطوبت و لزوم کوران، ارتفاعات مانع عبور جریان هوا و وجودگیاهان و درختان باعث تبخیر و ایجاد رطوبت مازاد می شود لذا وجود بیش از حد گیاهان و قرارگیری سایت در مناطق پست و دامنه ها میزان این رطوبت را به بیش از حد مطلوب می رساند و همچنینچسبیدگی بدنه ساختمان های همجوار در انبوه سازی پیامد عدم تهویه جداره ها را به دنبال دارد. بنابراین لازم است، تا تمهیدات دوری از رطوبت درتمامی فرایند طراحی در نظر گرفته شود

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، اقلیم معتدل و مرطوب گیلان ، معماری مسکن گیلان ، انبوه سازی