مقایسه ضریب رفتارسیستم دیوارهای برشی فولادی و بادبندهای بزرگ مقیاس درسازه های بلند فلزی به روش اجزای محدود

سازه ها معمولاً در مواجه با زلزله های بزرگ ورود به ناحیه پلاستیک را تجربه می کنند اما به دلیل پیچیدگی انجام تحلیل های غیر خطی اکثر آیین نامه ها تلاش می کنند تاثیر ورود سازه به مرحله پلاستیک را بوسیله پارامتری به نام ضریب رفتار منظور نمایند و با اعمال این ضریب، استفاده از تحلیل خطی را به جای تحلیل غیر خطی مجاز شمارند. در این پژوهش به تعیین ضریب رفتار سیستم های نوین دیوارهای برشی فولادی و بادبندهای بزرگ مقیاس در سازه های بلند فلزی خواهیم پرداخت و همچنین تاثیر ارتفاع سازه ها را بر این ضریب مورد بررسی قرار می دهیم. بدین منظور 6 نمونه شامل قاب های 20، 30 و 40 طبقه، دارای پنج دهانه در نظر گرفته و نمونه ها با ، فرض مصرف فولاد یکسان یکبار به صورت سیستم دوگانه قاب خمشی فولادی متوسط با دیوار برشی فولادی و باردیگر به صورت سیستم دوگانه قاب خمشی فولادی متوسط با مهاربندهای بزرگ مقیاس طراحی شدند و پس از مدلسازی در نرم افزار ABAQUS و تعیین نمودار بار- تغییرمکان جانبی به ارزیابی ضریب رفتار سیستم ها پرداختیم. نتایج نشان می دهد که ضریب رفتار سیستم دیوارهای برشی فولادی بین 50 تا 75 درصد بیش از بادبندهای بزرگ بوده و با افزایش ارتفاع ضریب رفتار در هر دو سیستم کاهش یافته اما میزان کاهش در سیستم دیوارهای برشی فولادی بیشتر است

کلیدواژه ها:

دیوارهای برشی فولادی ، ابربادبندها ، تحلیل استاتیکی غیرخطی ، ضریب رفتار ، اجزای محدود