معماری پایداردرساختارکبوترخانه های اصفهان

معماران ایرانی همواره کوشیده اند تابناهایی برپادارند که پاسخ گوی نیازهای ساکنین این مرزوبوم باشد آنها ازعناصرگوناگونی درساختن بناهای مختلف الهام گرفته اندوبه تدریج به تکامل معماری پرداخته اند یکی ازتجربیات درحال فراموشی معماری سنتی ایران ساخت کبوترخانه ها به تعدادزیاد برای استفاده ازکود کبوتران بوده است این بناها که به منظور کاربری کشت درمنطقه ساخته میشده است ویژگیهای معماری و زیست محیطی متفاوتی را درخود جای داده است که امروزه موردتوجه پژوهشگران واقع شده است تفکرواندیشه پایدار یو توسعه پایدارسالهاست که مورد توجه اکثرمتخصصان قرارگرفته است این مساله با کاهش منابع انرژی و افزایش الودگیهای زیست محیطی اهمیت ویژه ای یافته است ازجمله مطالعاتی که دراین زمینه صورت گرفته است یافتن بناهایی سازگاربا محیط ودرجهت بهره وری بیشتر به استفاده کنندگان ازآن است که معماران بومی ایران ازجمله کبوترخانه ها با توجه به هماهنگی با اقلیم و پاسخگویی مناسب به بهره وران ازآ« و... میتوانند یکی ازنمادهای معماری پایدارمحسوب شوند که اکنون نیز قابلیت این را دارد که دوباره به چرخه حیات خود بازگردند این مقاله برآن است تا ویژگیهای مختلف فرمی کبوترخانه های ساخته شده دراستان اصفهان را مورد تحلیل قراردهد و به شناسایی اصول معماری پایدار دراین بناها بپردازد عمده مطالعات صورت گرفته دراین زمینه برپایه مطلاعات میدانی و بازدید ازبناها بصورت مستقیم می باشد دراین پژوهش ابتدا به مطالعه کبوترخانه ها پرداخته شده است و سپس با توجه به بررسی ویژگیهای هماهنگ این بنا با معماری پایداراین خصوصیات درکبوترخانه ها استخراج شده است و نتایج بدست امده ازاین پژوهش نشانگر ارتباط تنگاتنگ اصول معماری به کاررفته درکبوترخانه های اصفهان دردستیابی به رویکردپایداری درمعماری می باشد

کلیدواژه ها:

کبوترخانه ، معماری پایدار ، اصفهان ، ویژگیهای فرمی