کاربرد روش های زمین اماری در درون یابی آب های زیرزمینی دشت مازندران

در بررسی مسائل ژئوهیدرولوژى متغیر سطح ایستابى از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.بنابراین تحقیق و پژوهش در تخمین نقاط فاقد اطلاعات ضروری می باشد. یکی از روشهای مهم در برآورد سطح ایستابی آبهای زیرزمینی درونیابی است. طى چند دهه اخیر مبانى علم زمین آمار بخوبى گسترش یافته و تواناییهاى این شاخه از آمار در بررسى و پیش بینى متغیرهاى مکانى مشخص شده است. دلیل این امر نیز وجود همبستگی مکانی بین مقادیریک متغیر در یکناحیه را بررسی می کند. هدف از این تحقیق این است که توانایی مدل های مختلف روشهای زمین آمار )روش کریجینگ و کو کریجینگ( را در دشت مازندران مورد بررسی قرار دهیم و در اخر یک روش درون یابی مناسب را برایبرآورد سطح ایستابی آب زیرزمینی دشت مازندران معرفی کنیم. تحقیقاتی در دشت مازندران با 11 چاه مشاهده ای کههمگی دارای آمار سالانه هستند انجام گرفته است . معیارهای ارزیابی در این پژوهش متوسط قدرمطلق خطا، متوسط خطای اریب، ریشه میانگین مربعات خطا و انحراف استاندارد عمومی است. با تحلیل مکانی تغییرات سطح ایستابی آبهای زیرزمینی روش کوکریجینگ ساده با مدل دایره ای با متوسط قدرمطلق خطا0.0001متوسط خطای اریب 0.0347ریشه میانگین مربعات خطا0.0451وانحراف استاندارد 20.3 انتخاب شد و روش های کوکریجینگ عمومی و ساده در مرتبه های بعدی قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

آبهای زیرزمینی ، کو کریجینگ ، کریجینگ ، درون یابی