برنامه ریزی مدیریت بحران در کاهش مخاطرات طبیعی روستایی

مخاطرات طبیعی در مناطق مختلف امروز یکی از دغدغه های دست اندرکاران و برنامه ریزان است و در این میان مساکن روستایی با توجه به نوع مصالح و سازه های ساختاری از آسیب پذیرترین مناطق کشور می باشند، لذا اهمیت برنامه ریزی مناسب برای کاهش آسیب پذیری در بروز مخاطرات طبیعی امری ضروری است. برنامه ریزی و طراحی فیزیکی روستاها، امروزه در کشورهای توسعه یافته به گونه ای است که آثار و نتایج صدمات ناشی از مخاطرات طبیعی را عملاً با کاهش مواجه نموده و بهترین مسیر برای رویارویی و مقابله با سوانح و مخاطرات طبیعی می دانند. با توجه به اینکه ایران از نظر توپوگرافی و موقعیت جزء 10 کشور بلاخیز دنیا است، ضعف برنامه ریزی و اجرای طرح های مختلف روستایی تا کنون خسارات جبران ناپذیری را بر اقتصاد ایران تحمیل نموده است برنامه ریزی دقیق و حساب شده برای تأمین و حفظ شرایط ایمن روستاها در زمان بروز حادثه و تدوین طرح های کارآمد در زمینه امداد رسانی در مخاطرات طبیعی اهمیت بسیاری پیدا نموده است. عدم توجه به اقلیم و محیط جغرافیایی روستاها در بسیاری از موارد موجب ناکارآمدی برنامه های طراحی شده می شود. به منظور کاهش و یا پیشگیری از مخاطرات طبیعی و آثار آن، لزوم تدوین طرح های کاربردی و همگام با ضربه آهنگ طبیعت در روستاها ضروری و انکاناپذیر است. زمانی می توان به این نقطه رسید که ایمنی روستاها و ساکنین آنها به عنوان هدفی اساسی در سطوح مدیریتی و سیاست گذاری کلان کشور مدنظر گرفته شود. طرح هایی که تمامی سطوح جامعه را در بر گرفته و بتواند در سطح منطقه ای و ملی و آمایش سرزمین جنبه های اجرائی داشته باشد. به همین دلایل در این مقاله سعی شده با استناد به مبانی نظری برنامه ریزی و توسعه روستایی و شرایط جغرافیایی ک شور و ویژگی های جمعیتی و فرهنگی روستاهای ایران، شیوه مقابله با مخاطرات طبیعی و کاهش میزان آسیب پذیری های مادی و انسانی جوامع روستایی بررسی و راهکارهای مناسب در این زمینه ارائه تا مسئولین و برنامه ریزان محلی و منطقه ای بتوانند با بهره گیری از آن تصمیمات لازم را در زمان بروز بحران و مخاطرات طبیعی اتخاذ نمایند.

کلیدواژه ها:

حادثه ، بحران ، مدیریت بحران ، نواحی روستایی