دلالت های پساساختارگرایی در برنامه ی درسی چندفرهنگی با تأکید بر دیدگاه میشل فوکو

تنوع و تکثر جامعه ی ایران چندفرهنگی در ابعاد مختلف دینی، زبانی، قومی، نژادی و فرهنگی مستلزم آن است که به نحو شایسته دربرنامه ی درسی و آموزشی مورد توجه قرار بگیرد؛زیرا حاکمیت یک برنامه ی درسی تک فرهنگی، عام و همگانی که اصولاً نسبت بهتفاوتهای فرهنگی بی تفاوت باشد بیشتر با مقتضات و واقعیت در تعارض خواهد بود و همچنین تعلیم و تربیت تک فرهنگی درکشوری چند فرهنگی زیان های اجتناب ناپذیری به وجود می آورد که از جمله ی آنها می توان به محدود شدن رشد خلاقیت،کنجکاوی و اعتمادبه نفس کودکان دیگر فرهنگها، ایجاد خودپسندی و تکبر ذهنی و اخلاقی کودکان متعلق به فرهنگ های غالب،کاهش همدلی های اخلاقی، اجتماعی و ملی، سردرگمی هویتی، ازخودبیگانگی و ... اشاره نتود. مسائلی از این قبیل باعث گردید کهپساساختارگرایان علیه این تعلیم و تربیت واکنش نشان دهند و به جای آن، تعلیم و تربیت چندفرهنگی را در محور توجه قرار دهندکه قابل تأمل است. از این رو هدف پژوهش کاضر، بررسیی دلالت های پسیاساختارگرایی و به ویژه دیدگاه فوکو در برنامهدرسیچندفرهنگی است. این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی با رویکردی کیفی و به شیوه تحلی اسنادی صورت گرفته است. در اینپژوهش دیدگاه پساساختارگرایان با تأکید بر دیدگاه میشل فوکو در برنامه درسی را مورد بررسی قرار داده و دلالت های آن در برنامهدرسی و تعلیم و تربیت و همچنین ضمن بیان ویژگی ها و اهداف این نوع تعلیم و تربیت، در پایان پیشنهادهایی را بر مبنای نتایجبه دست مطرح خواهد شد.

کلیدواژه ها:

برنامهدرسی چندفرهنگی ، پساساختارگرایی ، تکثرگرایی ، میشل فوکو