مطالعه ویژگی های زمین شناسی، ساختار بلوری و HSE کانی های گروه آزبست

واژه ی آزبست یک اصطلاح مربوط به جنس است که معمولاً به شش نوع از کانیهایی که دارای بافت الیافی هستند، اطلاقمی شود. این الیاف ها به دو گروه کانیایی تعلق دارند که عبارتند از: سرپانتین ها (کریزوتیل) و آمفیبول ها. آزبست ها ازرشته های الیافی ساخته شده اند که می توانند به راحتی از زمینه ی میزبان جدا شده یا به الیاف های نازکتری تقسیم شوند.الیاف ها استحکام کششی و طول بالایی را نشان می دهند. نسبت های قطری این الیاف ها بین 20 تا 1000 میکرومتر درنوسان است. از آنجایی که تمام الیاف های آزبست سیلیکاته هستند، آنها ویژگی های مشترک دیگری را نیز نشان می دهندمانند نسوز بودن، پایداری گرمایی، هدایت پذیری الکتریکی پایین و مقاومت بالا در برابر واکنشهای شیمیایی و از همپاشیدگی زیستی. ویژگی های میکروسکوپی و ماکروسکوپی الیاف های آزبست از مشخصه های ذاتی، بلورین و گاهاً منحصر بهفردشان نشئت می گیرد. واحد ساختمانی بنیادی الیاف های آزبست تترائدرهای سیلیکاته است که می تواند یا به صورت زنجیرهای دوگانه (Si(4)O(11 در آمفیبولها یا به صورت ورقه ای (Si(4)O(10) در کریزوتیل یافت شود. در مورد کریزوتیل، یک لایه بروسیتی اکتائدری با فرمول ((Mg(6)O(4)(OH)(8) بین هر ورقه تترائدری سیلیکاته قرار گرفته است. الیاف های آزبستی (بویژه کریزوتیل) در اکثر مصارف صنعتی حاوی مجموعهای از واحدهای کوچکتر که فیبریل نامیده می شوند، می باشند. به منظور شناسایی الیاف های آزبستی می توان از آزمایشات ریختشناسی و جهت پی بردن به ترکیب شیمیایی و ساختار آنها میتوان از روشهای تجزیه شیمیایی خاص استفاده کرد. ویژگی ریخت شناسی معیار قابل اطمینانی برای شناسایی آنها نمی باشد. در فرآورده های صنعتی حاصل از الیاف های آزبست چندین پارامتر تاثیرگذار در نظر گرفته می شوند. مانند اندازه گیری طول الیاف و انعطاف پذیری آنها. همچنین محققان پی برده اند که الیاف های آزبستی با سه نوع بیماری در ارتباط می باشند که عبارتند از: آزبستوسیس، سرطان ریه و مزوتالیوما.

کلیدواژه ها:

الیاف های آزبستی ، HSE ، ساختار بلوری ، کانی های آزبستی ، کریزوتیل