تحلیلی بر عملکرد مدیریت روستایی در رابطه با گردشگری (با تاکید بر توسعه پایدار )

رویکرد جدید به گردشگری برای توسعه نواحی روستایی از دیدگاهی بر آمده که با توجه به اقتصا د چندپاردایمی امروز جهان و شیوه تولید پسافوردیسم، توسعه کشاورزی را مترداف توسعه روستایی در نظر نمیگیرد و در نواحی روستایی بر متنوع سازی اقتصاد و مزیت نسبی تاکید می کند. مدیریت روستایی در اینراستا پیوند دهنده، مزیت نسبی مکان [روستا] و منابع موجود و امر توسعه می باشد به گونه ای که بتواندپایداری و رفاه ساکنان محلی را در روندی از توسعه فراهم آورد. در این میان ارزش صدقی گردشگری روستاییدر یکتاگونگی بازارهای محلی کوچک نشان از آن دارد که این الگوی فضایی از گردشگری می تواند در دوسویهیک جریان گردشگری در کناردیگر کارکردهای نواحی روستایی در تلفیق چند پارادایمی اقتصاد روستایی بهعنوان رهیافتی برای توسعه روستایی مطرح شود. این مقاله در راستای پاسخ به این سوال است، از آنجا که عینیت یافتگی توسعه بعد از گذار از فوردیسم به پسافوردیسم بر رویکردهای اقتصادی نامتمرکز استوار است ، تعاملات و کنشگری درون متنی گردشگری درنواحی روستایی چگونه می توان د شکل گیرد که به عرضه محصول گردشگری روستایی به بازار تقاضای آنمنتهی شده و جایگاه مدیریت روستایی در این فرایند کجاست؟ روش تحقیق در این مقاله در چارچوب مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و بر بنیانی تحلیلی توصیفی با تبیین فلسفی انجام گرفته و نتایج حاصل از آن در قالب یک مدل مفهومی که پاسخی برای سوال اصلی این مقاله میباشد، ارائه گردیده است. با توجه به این مدل گردشگری روستایی به جهت درون متنی، توسعه تاسیساتمحلی ومنابع قابل تجدید راسبب شده ورابطه ای رابابخش های تولیدی نظیر کشاورزی وصنایع محلی برقرارمیسازد.در اینجاست که گردشگری روستایی با آنکه در سیطره سرمایه داری است ولی به جهت استفاده از آب،غذا وانرژی بومی آثاری مثبت برجای می نهد وبه عبارتی بومی می شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت روستایی ، گردشگری روستایی ، پسافوردیسم ، محصول گردشگری ، متن فضایی