بررسی تناسبات تیمچه های ایرانی با رویکرد اقلیم مقایسه موردی تیمچه مظفریه تبریز و تیمچه ملک اصفهان

تیمچه های ایراین به عنوان فضای سرپوشیده و مناسب برای عرضه کالاهای گران بها به صورت یک شاهکار نغز و هنرمندانه خودنمایی می کند با توجه به وابستگی های غیرقابل انکار یا کالبد بازار و اقتصاد آن و رونق کم و بیش بازارهای ایرانی، بویژه با اقلیم مرتبط انتظار حضور مستمر این عنصر تجاری در معماری بازار به نظر می رسد می توان فهمید که تیمچه ها در دوره های متمادی و در اقلیم های مختلف تغییراتی را شامل می شوند. در این مقاله سعی بر آن شده است که نقش اقلیم را در شکل گیری تناسبات تیمچه های ایرانی بررسی کنیم که شامل مساحت سطوح، ارتفاع کف تا زیر طاق، ابعاد حجره ها، ارتفاع حجره ها و... هدف دوم مقاله استفاده از آمار بدست آمده درطراحی های مشابه مدرن می باشد روش تحقیق به صورت مطالعه موردی می باشد به همین منظور دو تیمچه در دو اقلیم مختلف و دوره زمانی دولت قاجاریه انتخاب و تحلیل شده اند. نتیجه حاصل اینکه: بستر مناسب و جایگیری تیمچه در بین مجموعه بازار باعث افزایش طول مسیر حرکت شده است از لحاظ اقلیمی نیز با توجه به نوع پوشش طاق ها و درزها در سقف حد آسایش در طول شبانه روز بهم نخورده است هر چقدر عواملی چون اقلیم، پایداری سازه، سیر کولاسیون در کنار بستر مناسب فراهم باشد به مراتب تعداد حجره ها نیز افزایش می یابد و در آخر با توجه ببه شرایط اقلیمی ارتفاع کف تا زیر طاق بدلیل گردش هوا و ایجاد شرایط تعادل در منطقه گرم و خشک نسبت به سرد و کوهستانی زیاد تر است.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، تیمچه ، تناسبات معماری ، معماری سنتی ایرانی