پایش و پهنه بندی خشکسالی با استفاده از شاخص SPI در استان اصفهان طی 35 سال گذشته

هدف از این پژوهش پایش خشکسالی با استفاده از شاخص SPI در سری های زمانی 24،18،12،9،6،3 و 48 ماهه در استان اصفهان در خلال 35 سال گذشته بود.در این پژوهش از شیوه درونیابی IDW برای تهیه نقشه های خشکسالی استفاده شد. برای ساده سازی از میانگین شاخص SPI در سری های زمانی مختلف استفاده شد. منحنی های 24،18،12،9،6،3 و48 ماهه نشان می دادند شدیدترین پدیده خشکسالی که تمام استان را تحت تاثیر قرار داده در خلال سالهای 2000-2001 میلادی مقارن با خشکترین سالهای ایران در این دوره، اتفاق افتاده است. همچنین دوره های نرمال تا مرطوب و خشک بطور متناوب در استان تکرار شدهاند. نقشه های خشکسالی نشان میدهند که بیشترین شدت خشکسالی در نواحی شرق، غرب و نزدیک به مرکز استان اتفاق افتاده است. همچنین ازمون ناپارامتری مان- ویتنی نشان می دهد درصد سطوح تحت شرایط خشکسالی در سری های زمانی متفاوت طی دو دوره 16 ساله از 1979-1994 و 1995 تا 2010 میلادی تفاوت معنا داری نداشته اند. با توجه به سایر شرایط در استان همچون افزایش برداشت آبهای زیر زمینی و نیاز روزافزون صنایع و بخش کشاورزی به آب، خشکی زایندهرود در سالهای متوالی، افزایش ورود ریزگردها به استان طی سالهای اخیر، از بین رفتن درختان پهن برگ بر اثر نشست ریز گردها بر روی برگها که نقش تعدیلی در میکرواقلیم منطقه داشتهاند و خشکی آبراهههایی که آب زاینده رود را در سراسر شهر به گردش می انداختند لزوم توجه بیشتر به پدیده خشکسالی به عنوان یکی از عوامل اثرگذار بر اقلیم و منابع آب در این استان روشن می شود.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، شاخص استاندارد بارش(شاخص SPI):استان اصفهان