بهبود شرایط آسایش حرارتی و کاهش مصرف انرژی با استفاده از منطق فازی

در تحقیق حاضر، منطق فازی به عنوان ابزاری کارآمد در کنترل سیستم های غیرخطی، در طراحی کنترلر سیستم گرمایشی ساختمان ها به کار گرفته شده است. برای این منظور، اختلاف دمای هوای داخل ساختمان با دمای مطلوب، رطوبت نسبی و نرخ تغییر دما در داخل ساختمان به عنوان متغیرهای ورودی در نظر گرفته شده اند. به منظور کنترل شرایط آسایشیو کاهش مصرف انرژی، تنظیم قدرت ورودی به فن، میزان رطوبت زنی یا رطوبت گیری از هوای ورودی و کارکرد کویل های گرمایشی، متغیرهای خروجی سیستم فازی را تشکیل میدهند. در ادامه، با تعریف توابع عضویت مناسب با هر متغیر، به منظور برقراری ارتباط بین متغیرهای ورودی و خروجی، به طراحی پایگاه قواعد فازی پرداخته شده است . نتایج حاکی از آن است که کنترلر فازی طراحی شده قادر است تا متناسب با شرایط محیطی فضای مورد نظر، دما و رطوبت آن را در شرایط مطلوب حفظ کرده و نسبت به کنترلرهای کلاسیک، علاوه بر کاهش مصرف انرژی، راندمان و عمر مفید سیستم گرمایشی را نیز افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

منطق فازی ، کنترلر ، تهویه مطبوع