ارزیابی کارایی معماری سرویس گرا با استفاده از شبیه سازی شبکه پتری تصادفی تعمیم یافته

معماری سرویس گرا رهیافتی ست برای ساخت سامانه های توزیع شده که کار کردهای نرم افزاری را در قالب سرویس ارائه می کند. چنانچه بتوان قبل از اجرای معماری سرویس گرا، مدلی از مسئله شبیه سازی و مدل شبیه سازی شده را ارزیابی نمود، می توان از بروز معایب احتمالی در فاز اجرای معماری جلوگیری نمود. در این مقاله هدف نهایی ارائه مدلی جهت شبیه سازی ارزیابی معماری سرویس گرا با استفاده از مدل های رسمی می باشد. برای حصول به این هدف پیش از هر چیز محصولات چارچوب C4ISR را استخراج و به نمودار UML نگاشت نموده تا مدل واقعی بدست بیاید . بدین منظور عنصرهای UML را با نمایه کارایی حاشیه نویسی بشوند، سپس عناصر UML را براساس الگوریتم ارائه شده به شبکه پتری تبدیل تصادفی تبدیل می گردد. نتایج پیشنهادی که بر روی یک مطالعه موردی در زمینه ATM انجام شده است نشان می دهد که ارائه مدل و ارزیابی روش در مرحله طراحی از هزینه های سنگین فاز پیاده سازی جلوگیری می نماید.

کلیدواژه ها:

معماری سرویس گرا ، مدل رسمی ، نیازهای غیر وظیفه مندی ، ارزیابی کارایی ، معماری نرم افزار