پذیرش مصرف کننده ، بزرگترین چالش پیش روی اشعه دهی مواد غذایی

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 664

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRANQMS01_168

تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1393

چکیده مقاله:

هدف: بزرگترین عیب اشعه دهی مواد غذایی نام آن است، اشعه یونیزه یادآور موارد نامطلوب در ارتباط با اثرات رادیو اکتیویته و خطرات هسته ای فن آوری پیشرفته و جهش ژنتیکی و سرطان است که این باور غلط موجب عدم اسنقبال از مواد غذایی تحت تشعشع می گردد. به طوری که در تحقیقی که به بررسی علاقه مصرف کنندگان به استفاده از 7 فراوری مواد غذایی (تشعشع، میدان های الکتریکی پالسی، فشار بالا، استوریزاسیون حرارتی، انرژی یونیزه، اصلاح ژنتیکی و محافظت در سرما) پرداخت ، تشعشع و اصلاح ژنتیکی کمترین امتیاز را به خود اختصاص داند. حال سوالی که مطرح است این است که آیا پرتودهی می تواند ماده غذایی را رادیواکتیو کند؟ جواب خیر است زیرا هنگامی که این اشعه ها با اتم ها و مولکول های ماده غذایی برخورد کی کنند تغییراتی را در حد ترازهای الکترونی در این اتم ها و مولکول ها ایجاد می نماید که منجر به از دست دادن و یا جذب الکترون می شود که بدین ترتیب یون های مثبت یا منفی تولید می گردد. همچنین این اشعه ها قادرند بعضی از اتصالات شیمیایی را شکسته و بدین ترتیب رادیکال های آزاد را به وجود آورند از آنجا که انرژی های مورد استفاده در پرتودهی در حدی نیست که بتواند در هسته اتم تغییراتی به وجود آورد لذا محصول پس از پرتودهی رادیواکتیو نمی شود (بر همین اساس طبق مصوبه اتحادیه مشترک FAO و WHO حداکثر دوز مجاز جذب شده 10 کیلوگری است). هدف از این پژوهش بررسی امکان و چگونگی افزایش پذیرش مصرف مواد غذایی اشعه دیده می باشد. روش پژوهش: پژوهشی در 4 شهر تگزاس امریکا . روی 484 خریدار سوپرمارکت صورت گرفت. در ابتدا نظر آنها در مورد مصرف غذاهای اشعه دیده پرسیده شد. سپس در مرحله اول در مورد ماهیت و فواید اشعه توضیحاتی داده شد و در مرحله دوم ویدئویی در مورد فرایند اشعه دهی پخش گردید و در نهایت نتایج زیر بدست آمد. نتیجه گیری کلی: نتایج به دست آمده نشان داد که در ابتدا تنها 8/4 درصد افراد متقاضی خرید محصولات اشعه دیده بودند که این عدد پس از توضیحات اولیه به 28/3 درصد و بعد از پخش فیلم به 42/2 درصد رسید. همچنین تعداد افرادی که این محصولات را پس می زدند از 3/8 درصد در ابتدا به 1/7 درصد در مرحله توضیحات و به 0/6 درصد در مرحله پخش ویدئو رسید. پژوهش مشابهی در برزیل انجام و نتایج مشابهی به دست امد. بنابراین راهکاری که در این برهه ضروری به نظر می رسد این است که بایستی مقامات دولتی، صنعتگران غذایی و پژوهشگران همکاری بیشتری جهت آموزش و معرفی اهداف، منابع و ایمنی تابش به مصرف کنندگان بدهند.

نویسندگان

عاطفه قربانی

دانشجوی دکتری گروه علوم و صنایع غذایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار

حمید توکلی پور

دانشیار و عضو هیئت علمی گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار