خشکسالی و تاثیر آن بر منابع آب زیرزمینی خوزستان، دشت رامهرمز با استفاده از شاخصهای اقلیمی و SPI

خشکسالی یکی از مزمن ترین مخاطرات طبیعی است. کمبود بارش در مقیاس زمانی کوتاه مدت بر روی رطوبت خاک اثر می گذارد در صورتیکه این کمبود در مقیاس بلند مدت بر خشکسالی منابع آب های زیرزمینی موثر است، که متاسفانه کمتر از سایر بخش ها مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله تلاش شده با استفاده از شاخصهای حدی بارش و دما که شامل( روزهای متوالیاً خشک، مجموع بارش سالیانه، اختلاف درجه حرارت) می باشد، ابتدا شرایط بلند مدت خشکسالی در جنوب شرق خوزستان بخصوص دشت رامهرمز بررسی و سپس بر اساس شاخص SPI تاثیر خشکسالی بر منابع آب زیرزمینی با بررسی ضریب همبستگی بین دو پارامتر مذکور در طی دوره آماری 31 ساله در دشت رامهرمز محاسبه شد. همچنین از بین معیارهای مورد توجه در شاخص SPI، معیار مجموع بزرگی خشکسالی (DM)، معیار مناسب تری جهت نشان دادن وضعیت خشکسالی در منطقه تشخیص داده شد. نتایج نشان می دهد که خشکسالی هواشناسی با خشکسالی هیدروژئولوژیکی رابطه معناداری در مقیاس زمانی طولانی مدت داشته و خشکسالی هیدروژئولوژیکی نسبت به خشکسالی اقلیمی با تاخیر فاز زمانی همراه بوده که در خشکسالی های رویداده بر افت سطح آبهای زیرزمینی تاثیر به سزایی گذاشته اند. به طوری که تمام ایستگاه های منطقه مورد مطالعه با خشکسالی مواجه بوده اند.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، مجموع بزرگی خشکسالی ، شاخص های حدی ، شاخص SPI