معماری و ساخت و ساز بومی (مطالعه موردی: روستای کیش دره)

شرایط جغرافیایی ایران باعث بوجود آمدن چهار منطقه اقلیمی شده است. از جمله:معتدل و مرطوب- گرم و خشک، گرم و مرطوب و سرد و کوهستانی. که این چهر اقلیم می توانند در بوجود آمدن گونه های مساکن روستایی و شکلهای مختلف برای ساخت و ساز در هر منطقه تأثیر گذار باشد. این شرایط اقلیمی در طی قرن های متمادی موجب بوجود آمدن معماری بومی گردید و مردم ایران در این مناطق بر اساس شناخت نوع مصالح موجود ساختار معماری بومی را شکل دادند. که در یک نگاه می توان اینگونه تصور کرد که بافت معماری بومی در کشور دارای ساختار متفاوتی می باشند. هر چند که مصالح با گذشت زمان دستخوش تغیرات شده، اما می توان با استفاده از روشهای اجرایی جدید و ساختار مصالح بومی همچون گذشته بافت بومی روستاها را حفظ نمود و حتی به عنوان میراثی گرانبها آنها را به دیگر جوامع معرفی نمود. روستای کیش دره، در منطقه کوهسستانی استان گیلان واقع شده و این روستا معماری متناسب با اقلیم خاص همان منطقه را دارد. در ا ین مقاله سعی شده است تا با درنظر گرفتن ویژگی های معماری بومی روستای کیش دره و آشنایی با روشهای اجرایی و شناخت مصالح بومی با استفاده از روش پیمایشی همراه با بازدید و مشاهده و کسب اطلاعات از روستای مورد نظر انجام شده، به شناخت معماری مساکن بومی و معرفی فضاهای معماری مسکونی بپردازیم و ارائه راهکاری مناسب به منظور بهره گیری اصول برای روستای مورد بررسی داشته باشیم.

کلیدواژه ها:

بومی ، طراحی اقلیمی ، مصالح بوم آورد ، روستای کیش دره