مطالعه مسائل کالبدی و عملکردی مجتمع های خدماتی- رفاهی بین راهی و ارائه استانداردهای طراحی آنها در جهت توسعه صنعت گردشگری (مورد مطالعه: مجتمع آفتاب درخشان صحرا شهر قزوین)

گردشگری یکی از عناصر اصلی توسعه تحرکات مربوط به جابه جایی هاست، کاهش مدت زمان کار، افزایش وقت سرگرمی ناشی از آن و بهبود شرایط جابه جایی فرآیندی شناخته شده از تقسیم حرکت های گردشگری است که با کوتاه شدن مدت اقامت و غالباً مسافت های طی شده همراه است و جزء تفکیک ناپذیر در رشد تحرک و جابه جایی کوتاه مدت گردشگری گردیده است. در این میان مجتمع های خدماتی- رفاهی بین راهی نقش تأثیر گذاری در افزایش حجم سفرها در طول جاده و توسعه صنعت گردشگری دارند و از آنجا که همواره کالبد و عملکرد دو مشخصه اصلی و مهم هرفضا محسوب می شوند، این پژوهش درصدد توسعه صنعت گردشگری به کمک استانداردهای طراحی مجتمع های خدماتی- رفاهی و مطالعه مسائل کالبدی و عملکردی مجتمع آفتاب درخشان صحرای شهر قزوین است. روش تحقیق این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی- موردی است. روش گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای و میدانی است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که میزان استقبال مسافران از مجتمع های خدماتی- رفاهی بین راهی، به ابعاد مختلفی چون، عملکردی، کالبدی، ادراکی، بصری، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، ترافیکی، زیست محیطی و غیره وابسته است. در این میان ابعاد کالبدی و عملکردی از سهم بیشتری برخوردار هستند که خود به عوامل دیگری نظیر: کابری های موجود در مجتمع، موقعیت قرارگیری مجتمع، چیدمان فضایی، دسترسی ها، مواد و مصالح بومی و ... وابسته هستند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، مجتمع خدماتی- رفاهی ، کالبد ، عملکرد ، آفتاب درخشان صحرا ، قزوین