تأثیر مشارکت شهروندان در نوسازی بافت فرسوده محلات مهرآباد، شمشیری و سرآسیاب شهر تهران

امروزه از مشارکت مردمی برای نوسازی و بهسازی بافت فرسوده به عنوان کلید تحقق طرح های توسعه شهری یاد می شود؛ چرا که پروژه های شهری در ارتباط تنگاتنگ با کیفیت محیط زندگی، نوسانات اقتصادی، شرایط زیست محیطی و عوامل گوناگونی است که انسان ها و گروه های انسانی را در برابر منافع یا زیان ها قرار می دهد. در سالهای اخیر بافت های فرسوده از مهمترین معضلاتی هستند که گریبان گیر شهرها شده اند. این بافت ها به طور عمده بخش هایی از شهر هستند که چرخه تکاملی حیات آن جدا گشته و به شکل کانون مشکلات و نارسایی ها درآمده اند. این در حالیست که این بافت ها از ظرفیت و قابلیت های نهان بسیاری برخوردارند که اگر به فعلیت برسند می توانند در فرایند توسعه شهر به عنوان نیروی محرک استفاده شود. در سالهای اخیر متولیان امر نوسازی بافت فرسود، همگی به این موضوع واقف شده اند که حضور و مشارکت مردم در امور مدیریت شهری، به ویژه نوسازی بافت های فرسوده و تاریخی، نقش اصلی را در تحقیق پذیری این طرح ها ایفا می نمایند. در این مقاله به بررسی نقش شهروندان در مشارکت نوسازی بافت های فرسوده شهری (محلات مهرآباد، شمشیری و سرآسیاب) و همچنین ابعاد مشارکت شهروندان و عواملی که بر نگرش آنها از مفهوم مشارکت اثر خواهد گذاشت، هدف کلی از این مقاله، ارزیابی میزان و نوع مشارکت شهروندان در نوسازی و بهسازی بافت فرسوده می باشد. روش تحقیق مقاله مذکور به لحاظ حیث موضوعی، کاربردی بوده و از لحاظ تحلیل در چارچوب روش های تحقیق توصیفی و تحلیلی که با استفاده از پرسشنامه بررسی میدانی انجام گرفته است. و نتایج تحقیق نشان می دهد که پتانسیل زیادی برای ساماندهی و مشارکت شهروندان در نوسازی بافت فرسوده وجود دارد. به شرطی که متولاین امر نوسازی و مدیریت شهری بستر لازم را برای مشارکت مردمی فراهم نمایند. این امر منجر به تأمین مسکن مناسب، مقاوم سازی و تأمین خدمات مورد نیاز خواهد انجامید. با توانمندسازی و مشارکت شهروندان در سالهای اخیر روند نوسازی بافت فرسود در محلات مذکور افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

مشارکت مردمی ، بافت فرسوده ، نوسازی ، محله مهرآباد ، شمشیری و سرآسیاب