تأثیر مدیریت بحران در کاهش آسیب پذیی کالبد شهر در برابر زلزله با استفاده از GIS (نمونه موردی: شهر بیرجند)

آسیب پذیری شهرها از مخاطرات محیطی در کشورهای دارای محیط طبیعی، پرمخاطره، به چالشی مهم برای علوم شهرشناسی، مدیریت، علوم مهندسی و برنامه ریزی شهری تبدیل شده است. از ضروری ترین اقدامات و اهداف در زمینه سوانح و حوادث طبیعی، به کارگیری اصول مدیریت بحران به منظور کاهش خسارات، آمادگی، مقابله، بازسازی و بازتوانی (امداد و نجات) است. بنابراین مدیریت بحران فرایندی پویا در قالب اقداماتی سنجیده می باشد. این وضعیت نیازمند توجه بیشتر به مقوله مدیریت بحران در این شهر و همچنین مسئولین درامر برنامه ر یزی شهری می باشد. پژوهش مربوطه شهر بیرجند را از نظر مدیریت بحران تأکید بر زلزله جهت کاهش آسیب ذیری کالبد شهر را مورد توجه قرار داده است. مقاله حاضر بر اساس روش توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری به صورت اسنادی، کتابخانه ای است. با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS مبادرت به شناسایی نقاط زلزله خیز و خطوط گسل در این شهرستان نموده است. همچنین در ان به مسائل و مشکلات مدیریت بحران و اقدامات لازم مورد بررسی قرار گرفته استو هدف این است که با تأکید بر مدیریت بحران و لزوم نقش برنامه ریزان شهری در کاهش اسیب پذیری شهر در برابر زلزله، اقدامات اجرایی صحیح توسط آنها و همچنین چاره اندیشی و مدیریت اتخاذ شده در جهت طرح ریزی های بافت فرسوده شهر و نوسازی و بهسازی و همچنین بررسی و گسترش ساخت و سازهای استاندارد در سطح شهر بکار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

زلزله ، مدیریت بحران ، کاهش آسیب پذیری شهر ، GIS ، شهر بیرجند