نگرشی سیستمی در م دیریت شهری و مدیریت فرهنگی کلان شهر تهران با رویکرد توسعه پایدار شهری

رشد فزاینده ابعاد شهرنشینی شکل گیری مقیاس های جدید از رشد شهری در طی چند دهه اخیر، موجب شده است که شهر و شهرسازی معاصر با چالش های نوینی مواجه گردد. شهر یک موجود زنده است و تحت تأثیر عوامل مختلف برونزا و درونزا قرار دارد که درک صحیح از آن می تواند در کنترل و نظارت و هدایت مسئولیت هایی که جزو وظایف مدیریت شهری است مؤثر باشد. با این وجود اگر سرعت تحولات شهری بیشتر باشد میازن تأثیر گذاری عوامل برونزا که خارج از محدوده وظایف مدیریت شهری است می تواند روی وظایف و مأموریت ها اثر منفی بگذارد. مدیریت شهری ما بخصوص در کلانشهرها گرفتار روزمرگی است. مدیریت فرهنگی کارآمد و پایدار کل امور فرهنگی محلی سیستم شهر را بایستی برنامه ریزی، سیاست گذاری، هدایت ساماندهی و سازماندهی، نظارت و هماهنگی کند جند پارگی در مدیریت شهری کلانشهر تهران، بازتولید مسائل مختلف شهری در ارتباط با ساختار فرهنگی شهر می باشد.نگرش سیستمی در مدیریت فرهنگی این شهر می تواند نابسامانیهای این عرصه را تا حدودی کاهش دهد. نتایج پژوهش نشان می دهد که به دلیل عدم تخصص و آشنایی مدیران به مسائل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شهر سبب کاهش میزان کارایی مدیران فرهنگی شده است. همچنین می توان با استفاده از نقاط قوت و فرصت های فراروی مدیریت فرهنگی به صورت سیستمی در این کلان شهر، شاهد توسعه پایدار فرهنگی بود.

کلیدواژه ها:

نگرش سیستمی ، مدیریت شهری ، مدیریت فرهنگی ، مدیریت کلانشهر ، کلانشهر تهران ، توسعه پایدار