بررسی و ارزیابی فن آوری ها و مصالح نوین ساختمانی در معماری

یکی از نیازهای اساسی بشر از ابتدای خلقت مسائله مسکن و سرپناه بوده است. نیاز گسترده و روزافزون جامعه به ساختمان و مسکن ضرورت استفاده از سیستم های ساختمانی و مصالح نوین، به منظور افزایش سرعت ساخت، سبک سازی، افزایش عمر مفید و نیز مقاوم نمودن ساختمان ها در برابر زلزله و بهینه سازی مصرف انرژی را بیش از پیش مطرح کرده است. این فناوری ها عمدتاً برای پاسخگویی به مشکلاتی از قبیل زمان طولانی اجرا، عمر مفید کم، هزینه های زیاد اجرای ساختمان ها، مشکلات زیست محیطی، عدم تطابق ساخت و سازها با اقلیم و عدم صرفه جویی بهینه انرژی مورد استفاده قرار می گیرند. امروزه استفاده از مصالح و تکنولوژی ها و فن آوری های نوین توانسته اند ضمن ایجاد پایداری در محیط زیست شهری، موجب دوام بیشتر ساختمان ها و آسایش بهتر انسان در محیط و صرفه جویی اقتصادی در صنعت ساختمان گردند. در این پژوهش با مطالعات کتابخانه ای و روش توصیفی- تحلیلی به بررسی و ارزیابی جنبه ها و معیارهای مختلف به کارگیری فناوری ها و مصالح نوین در معماری و ساخت و ساز و تأثیرات آن در محیط انسان می پردازیم.

کلیدواژه ها:

مصالح نوین ، پایداری ، فن آوری های نوین ، ساخت و ساز ، بهینه سازی مصرف انرژی