مدل سازی و مکان یابی پارک در واحد محله با استفاده از شاخص همپوشانی وزنی (مطالعه موردیک شهر تبریز)

شهر تبریز یکی از کلانشهرهای کشور می باشد که دارای سرانه، پراکنش و توزیع مناسب فضای سبز نیست. منطقه چهار شهر تبریز یکی از 8 منطقه تبریز می باشد که فضای سبز و پارک های آن در یک قسمت از منطقه تمرکز یافته اند. این پژوهش باارائه الگوی مناسب، به دنبال توزیع بهینه فضای سبز در مقیاس محلات شهری می باشد. برای این منظور، ازمعیارهای اولویت اراضی، دسترسی به شریان های فرعی و اصلی، نزدیکی به مراکز آموزشی و فرهنگی، دوری از کاربری های مزاحم و مرکزیت پارک نسبت به محله استفاده شده است. به نظور تعیین مکان مناسب برای احداث پارک ابتدا داده های آماری جمع آوری شده سپس فاکتورهای مناسب برای مکان یابی تعیین شده و وزن دهی دادهها بر اساس استانداردهای مکانیابی فضای سبز انجام گرفته است. سپس تحلیل نهایی با استفادهاز همپوشانی وزنی در محیط نرم افزار GIS صورت گرفته است. در نهایت با درنظر گرفتن وجود یا عدم وجود پارک در وضع موجود و سایر ع وامل مؤثر به تعیین مکان بهینه جهت احداث و طراحی پارک مبادرت شده است. نتایج به دست آمده حاکی از کارایی بالای 63 درصدی مدل در انتخاب اراضی با ابعاد مناسب جهت احداث پارک در مقیاس محله در زمین های دارای اولویت اول و بالای 94 درصدی در اولویت دوم می باشد.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، پارک در واحد محله ، مدل همپوشانی وزنی ، GIS ، منطقه 4 شهر تبریز