بررسی معماری همساز با اقلیم روستای گیلوان شهرستان خلخال با استفاده از روشهای الگی، ماهانی واوانز

با توجه به بحران های زیست محیطی ناشی از مصرف انرژی، روند رو به کاهش سوختهای فسیلی و کمبود منابع انرژی در جهان، توجه هر چه بیشتر به سوی معاری همساز با اقلیم جهت کاهش مصرف ا نرژی گرمایشی و سرمایشی ساختمان معطوف شده است. علاوه بر این با اجرای سیاستهای هدفمند سازی یارانه ها و حذف تدریجی آن هزینه های سوخت بالا رفته و معماری امروز ما بیشتر از هر زمان نیازمند طراحی اقلیمی است. پس بررسی شاخصهای اقلیمی هر نطقه برای تبیین راه حلتهای معماری همساز با اقلیم ضرورت دارد. در این تحقیق سعی شده وضعیت زیست اقلیمی براساس داده های آماری روستای گیلوان به روشهای الگی، گیونی، دمای مؤثر، ماهانی و اوانز مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و پیشنهادهای معماری براساس روش های ذکر شده را برای استفاده در معماری شهر روستای گیلوان به منظور صرفه جویی در مصرف انرژی ارائه شده و سپس با معاری بومی و جدید شهر روستای گیلوان انطباق داده شود. فرضیه شکل گرفته در این تحقیق مبنی بر انطباق روش های ذکر شده با معماری بومی و میزان سازگاری با معامری جدید شهر روستای گیلوان می باشد. در پایان تحقیق انطباق معماری بومی روستای گیلوان با روش های ذکر شده و بیشترین استفاده از مظاهر طبیعی و کاهش مصرف انرژی در ساختمان نتیجه می شود و پیشنهاد معماری بر اساس روشهای زیست اقلیمی جهت شکل گیری معماری همساز با اقلیم در این شهر می باشد. روش تحقیق بر اساس مطالعات کتابخانه ای، آشنایی با معماری بومی و همساز با اقلیم روستای گیلوان و بهره گیری از داده های هواشناسی ایستگاه سینوپتیک شهرستان روستای گیلوان و به روش توصیفی جهت شناخت و بررسی معماری جدید این شهر می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری همساز با اقلیم ، روستای گیلوان ، اولگی ، ماهانی ، اوانز