سنجش شاخص های پایداری در سکونتگاه های شهری (نمونه موردی: محله چهارباغ شهر سنندج)

با توجه به وضعیت فعلی جهان، پیش بینی می شود با ورود به هزاره سوم تقریباٌ نیمی از جمعیت جهان در نواحی شهری ساکن خواهند بود. بررسی و شناخت محلات مرکز شهر و مشکلات آن ها از لحاظ پایداری و توسعه پایدار در شهرها، می تواند در بهبود کیفیت زندگی، موثر واقع شود و افزایش سطح پایداری محلات مرکز شهر می تواند از بسیاری مشکلات شهری به خصوص توسعه کالبدی بی رویه شهرها جلوگیری کند. بدین منظور در تحقیق حاضر به ارزیابی شاخص های پایداری در محله چهارباغ سنندج پرداخته شده است. شاخص های مورد بررسی در این محله شامل شاخص های اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و کالبدی می باشد. روش تحقیق پژوهش، به صورت توصیفی- تحلیلی است و برای جمع آوری داده ها از مدارک اسنادی و بررسی های میدانی و پرسشنامه استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که محله چهارباغ سنندج در سطح پایداری مناسبی قرار ندارد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، محله ، چهارباغ ، شاخص های پایداری ، سنندج