پروتکل های مسیریابی مبتنی بر تقاضا در شبکه های موبایلی: مقایسه سه پروتکل AOMDV ، DSR و AODV

MANET یک شبکه بی سیم دینامیکی است که می تواند بدون نیاز به هر گونه زیرساختار از قبل تهیه شده ای شکل بگیرد که درآن هر گروه می تواند به عنوان یک مسیریاب عمل کند. یکی از مباحث اصلی MANET طراحی پروتکل های مسیریابی قوی است که برای شکل شبکه در حال تغییر به صورت تصادفی و مکرر تطبیق یافته است. در این مقاله، ما به مقایسه و ارزیابی عملکرد سه نوع از پروتکل های مسیریابی کاربردی این شبکه ها پرداخته ایم، پروتکل های مبتنی بر تقاضای AODV، DSR و AOMDV. این سه پروتکل مسیریابی در شبکه های MANET معرفی شده و نتایج ارزیابی کارایی آن ها تحت شاخص های نسبت تحویل بسته، گذردهی، بار نرمال مسیریابی و تاخیر انتها به انتها ارائه شده است. نتایج شبیه سازی NS-2 نشان می دهد که پروتکل AODV همیشه بار مسیریابی کمتری در مقایسه با DSR و AOMDV دارد. در شاخص تاخیر انتها به انتها پروتکل DSR، و در نسبت تحویل بسته و گذردهی پروتکل AOMDV عملکرد بهتری از خود نشان می دهد. این نتایج ما را به سمتی سوق می دهد که پروتکل های مسیریابی شبکه را با توجه به کاربرد آن ها و براساس شاخص مورد نیاز، انتخاب کنیم.

کلیدواژه ها:

ارزیابی کارایی ، پروتکل های مسیریابی مبتنی بر تقاضا ، شبکه های MANET ، شبیه سازی