بررسی وضعیت فرسایش در رودخانه های فصلی مناطق خشک؛مطالعه موردی رودخانه سفیدآبه سیستان

هدف از اجرای این پژوهش بررسی وضعیت فرسایش در رودخانه سفیدآبه منطقه سیستان می باشد. برای انجام این تحقیق ابتدا با استفاده از نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی و گزارشات موجود، اقدام به جمع آوری آمار و اطلاعات مربوط به فرسایش در رودخانه مزبور شد. سپس با توجه به تنوع اطلاعات مورد نیاز و به منظور تطبیق نمودن برخی از اطلاعات، مسیر رودخانه اصلی مورد پیمایش قرار گرفت و میزان و نوع فرسایش، پوشش گیاهی، نوع سازند مسیر، بافت بستر، فرسایش پذیری )بر اساس عامل زمین شناسی سطحی و در نظرگیری جداول استاندارد( و درصد وضعیت خطر فرسایش اندازه گیری و با استفاده ازGPS مختصات آن مشخص و نقشه فرسایش رودخانه تهیه گردید. نتایج نشان داد که حاشیه رودخانه مزبور از پوشش ضعیفی (حدود 5٪) برخودار و 95 درصد پوشش سنگی و سنگریزه و خاک رس تشکیل می دهد. از لحاظ نوع پوشش گیاهی در ارتفاعات انواع گونه های بوته ای و در مسیر مخروط افکنه ها پوشش تقلیل یافته و منحصر به گونه گز در داخل رودخانه می شود. فرسایش کناری پدیده غالب رودخانه مورد مطالعه می باشد، بطوریکه 76٪ سهم فرسایش را بخود اختصاص داده است. از لحاظ وضعیت خطر فرسایش با توجه به اینکه ابتدای و انتهای 76 و 27 و 7 درصد آن بترتیب دارای خطر فرسایش کم، متوسط و زیاد هستند. همچنین ، این رودخانه بترتیب از نوع بالغ و پیر می باشد 77داده ها نشان می دهد که فرسایش پذیری در ابتدای رودخانه کم ولی در بستر مخروط افکنه ای آن افزایش می یابد. از لحاظ نوع جریان 87 و 31 درصد طول رودخانه بترتیب جریان مستقیم و پیچانرودی دارد

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، رودخانه سفیدآبه ، سیستان ، فرسایش پذیری ، فرسایش کناره ای