اصول معماری ساختمانهای پایدار

عناوین سبز و پایدار در واقع صفاتی هستند که وجود سازگاری با محیط زیست و ماندگاری در یک موضوع با مصنوع مثلا ساختمان را مشخص می کنند. با این فرض که پایداری کل مجموعه ی کره ی زمین با پایداری قسمتهای سازنده و تشکیل دهنده ی آن امکان پذیر است، بدین لحاظ بایست طراحی و احداث ساختمان بگونه ای انجام شود تا آن را در زمره ی بناهای نمونه و مطلوب در آورد. ساختمانی سازگار با محیط زیست، پایدار و هوشمند که بتواند با بکارگیری پیشرفته ترین تکنولوژی ها بهره برداری گردد. یک ساختمان پایدار و سبز نه تنها در مقابل طبیعت قرار نمی گیرد بلکه در کنار و به موازات آن برای بهره برداری هر چه بیشتر از امکانات محیطی و تامین آسایش انسان شکل می گیرد. یک ساختمان پایدار و سبز با استفاده از سیستم های پیشرفته و هماهنگ شرایط و طبیعی تنظیم و کنترل می گردد طرح معماری بنا علاوه بر زیبایی و عملکرد خوب فضاها سعی در استفاده ی حداکثر از عوامل و منابع طبیعی از قبیل انرژی های تجدیدپذیر (انرژی خورشید، انرژی زمین گرمایی، باد) و گیاهان برای تنظیم شرایط محیطی و در جهت آسایش بهره برداران را دارد. ساختمانهای مدرن (ECO-TEC) برای دستیابی به محیی سازگار و پایدار به منظور هماهنگ سازی اکولوژی و تکنولوژی با به عرصه ی ظهور گذاشته اند. طراحی دقیق معماری، انتخاب مصالح مناسب و استفاده از سیستم های پیشرفته ی الکترونیکی از ویژگی های چنین ساختمانهایی است که برای دستیابی به اهداف معماری پایدار می بایست از آنها بهره برد. در این مقاله سعی شده است به لزوم احداث ساختمان پایدار و ارایه راهکارهای پایداری در طراحی ساختمان پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

پایداری ، طراحی پایدار ، ساختمان سبز ، ساختمان پایدار ، معماری پایدار