فضای سبز آبدانان در ارتباط با توسعه پایدار

کاربری فضای سبز یکی از کاربری های مهم خدماتی برای شهرهای امروزی محسوب می شود و یکی از مولفه های رسیدن به توسعه پایدار شهری است که به لحاظ اهمیت مسئله مورد توجه برنامه ریزان شهری است، امروزه تحولات فناوری و صنعتی شدن شهرها تغییرات مهم و اساسی در اکولوژی محیط زیست بر جای گذاشته است، در واقع آلودگی های ناشی از سوخت مراکز صنعتی و پسماندهای آن و استفاده بی رویه از مواد معدنی و شیمیایی در صنعت و کشاورزی باعث تخریب شدید محیط زیست شهری شده و اثرات ناگواری نیز بر زندگی جوامع و انسان ها پدید آورده به منظور تعدیل اثرات مخرب این آسیب زیست محیطی ممهمترین و ساده ترین راه توسعه فضای سبز است. در این مقاله با روش توصیفی – تطبیقی به بررسی فضای سبز شهر آبدانان با تاکید بر توسعه پایدار ومی پردازد و در تلاش است تا توزیع فضایی فضای سبز شهری، شهر آبدانان را با شاخصهای ملی و بین المللی مقایسه کند. یافته های تحقیق بیانگر آن است که فضای سبز در این شهر با معیارهای ملی و بین المللی تفاوت زیادی دارد و با کمبود شدید این کاربری مواجهه است. و در نهایت برای رفع این منظور سعی شده است با استفاده یک مدل مطلوب، فضای سبز مناسبی برای شهر آبدانان ارائه شود.

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، توسعه پایدار ، برنامه ریزی شهری ، شهر آبدانان ، شاخص